شرکت پیشگامان
13-07-2015, 00:25
به نظر من اگر بخواهیم نرخ محصولات پایین بیاید باید کل اقتصادمان را آزاد کنیم و دخالت های دولتی کمتر شود. در نظر داشته باشید که 80 درصد مشکلات ما در زمینه اقتصادی مربوط به تحریم ها نیست، بلکه، به خاطر سیاست های غلط دولت است که در بازار آزاد مداخله می کند، اگر این دخالت ها را کم کنیم خود به خود شاهد کاهش قیمت کالاها خواهیم بود، در اصل بنیه خرید مردم بهتر می شود. به عقیده من، درصد بیشتر مشکلات اقتصادی مان را خودمان ساخته ایم و تحریم ها مضائف بر این مشکلات است. همانطور که گفتم، 80 درصد مشکلات اقتصادی ما ناشی از سیاست های اقتصادی نادرست دولت و قیمت خیلی بالای نفت است. اگر تصور کنیم که ایران صادرات نفت نداشت، این باعث می شد که دولت مجبور شود، تصمیمات درست بگیرد و با بخش خصوصی رقابت نکند. این رقابت دولت با بخش خصوصی باعث رکود اقتصادی و عدم توسعه بخش خصوص می شود. هیچ کشوری وجود ندارد که دولتش بتواند یک فرمول موفق حضور در اقتصاد را داشته باشد، حتی زمانی که در چین شکوفایی اقتصادی داشتند، دولت تصمیم گرفت بیشتر و بیشتر به بازار آزاد و بخش خصوصی بها دهد و اجازه داد اینها اقتصاد را جلو ببرند.
توافق هسته ای، بطور قطع شدت تحریم ها را کمتر می کند، احتمال تحریم های مضائف بر این تحریم های موجود را نیز کم می کند و مطمئناً این لغو تحریم ها پلکانی اتفاق می افتد و یکجا نیست. اما، بزرگترین امتیاز یعنی برگشتن ایران به جامعه جهانی را به دست می آوریم و می توانیم با جامعه اقتصادی جهانی تعامل داشته باشیم و بازرگانی و تجارت کنیم. قطع شدن ارتباط ایران از بقیه دنیا، باعث رکود بسیار شدید اقتصاد ما شد.
با لغو تحریم ها در بازارهای داخلی اثر مثبت روانی به وجود می آید. به این دلیل که برداشتن تحریم ها امید را به بازار بر می گرداند، اما، در بازارهای جهانی تغییر مشهود و قابل لمسی در آینده نزدیک نخواهیم داشت. دلیل هم این است که بانک ها و شرکت هایی که در نظر دارند سرمایه گذاری کلان کنند، دست کم در چند سال آینده کماکان محتاط خواهند بود. به خصوص بانک ها که از طرف دولت و درواقع وزارت اقتصاد امریکا تحت فشار شدید هستند. ولی در بازار داخلی ما شاهد بازگشت امید به سرمایه دار و سرمایه گذار و بالطبع بهبود شرایط اقتصادی خواهیم بود.
اما به طور مثال توافق هسته ای بر روی نرخ ارز صد در صد تاثیر می گذارد. قطعا توافق به قیمت ارز ثبات می دهد و این قابلیت را به دولت می دهد تا نرخ ارز را ثابت نگه دارد و اگر خدایی نکرده مسیر گفت و گوها به سمت عدم توافق باشد قیمت ارز به مراتب جهش خواهد داشت و من پیش بینی می کنم حتی به دلاری شش هزار تومان هم برسد. در اینصورت رسیدن به توافق خیلی برای صنایع ایران مهم است. به خصوص در زنجیره تامین واحدهای صنعتی که الان واقعاً از عدم وجود کیفیت خوب در بازار زجر می کشند. لغو تحریم ها منجر به این خواهد شد که قدری به اقتصادمان رونق دهیم.
اگر تحریم ها شدت پیدا کند یا برداشته نشود، ما وارد یک دوران شدید رکود و افزایش قیمت ارز و تورم می شویم. به طوری که دیگر دولت مثل شرایط فعلی قادر به کنترل بازار نخواهد بود، البته، شخصا مخالف دخالت دولت در بازار هستم، اما، وضع اقتصاد ما الان به شدت بحرانی است و چاره ای نداریم جز اینکه دولت با دخالت مستقیم بازار را تنظیم کند. اگر که توافق نشود، دولت در اصل این قابلیت را برای تنظیم بازار از دست می دهد و آنوقت به شرایط دو سال آخر دولت آقای احمدی نژاد بر می گردیم که روزانه قیمت ارز و نرخ تورم تغییر پیدا می کرد. الان اما می بینیم که بازار کم کم در حال بسته شدن است و بازرگانان دیگر تمایل ندارند با هم تعامل کنند و این باعث می شود که شرکت ها تمایل نداشته باشند کارشان را گسترش دهند و اشتغال زایی کنند و کارمند و کارگر جذب کنند و این باعث رکود در اقتصاد می شود. وقتی بنگاه های اقتصادی به آینده امید نداشته باشند، نیروی کار استخدام نمی کنند و این بر روی نرخ بیکاری هم اثر می گذارد.
توافق هسته ای، بطور قطع شدت تحریم ها را کمتر می کند، احتمال تحریم های مضائف بر این تحریم های موجود را نیز کم می کند و مطمئناً این لغو تحریم ها پلکانی اتفاق می افتد و یکجا نیست. اما، بزرگترین امتیاز یعنی برگشتن ایران به جامعه جهانی را به دست می آوریم و می توانیم با جامعه اقتصادی جهانی تعامل داشته باشیم و بازرگانی و تجارت کنیم. قطع شدن ارتباط ایران از بقیه دنیا، باعث رکود بسیار شدید اقتصاد ما شد.
با لغو تحریم ها در بازارهای داخلی اثر مثبت روانی به وجود می آید. به این دلیل که برداشتن تحریم ها امید را به بازار بر می گرداند، اما، در بازارهای جهانی تغییر مشهود و قابل لمسی در آینده نزدیک نخواهیم داشت. دلیل هم این است که بانک ها و شرکت هایی که در نظر دارند سرمایه گذاری کلان کنند، دست کم در چند سال آینده کماکان محتاط خواهند بود. به خصوص بانک ها که از طرف دولت و درواقع وزارت اقتصاد امریکا تحت فشار شدید هستند. ولی در بازار داخلی ما شاهد بازگشت امید به سرمایه دار و سرمایه گذار و بالطبع بهبود شرایط اقتصادی خواهیم بود.
اما به طور مثال توافق هسته ای بر روی نرخ ارز صد در صد تاثیر می گذارد. قطعا توافق به قیمت ارز ثبات می دهد و این قابلیت را به دولت می دهد تا نرخ ارز را ثابت نگه دارد و اگر خدایی نکرده مسیر گفت و گوها به سمت عدم توافق باشد قیمت ارز به مراتب جهش خواهد داشت و من پیش بینی می کنم حتی به دلاری شش هزار تومان هم برسد. در اینصورت رسیدن به توافق خیلی برای صنایع ایران مهم است. به خصوص در زنجیره تامین واحدهای صنعتی که الان واقعاً از عدم وجود کیفیت خوب در بازار زجر می کشند. لغو تحریم ها منجر به این خواهد شد که قدری به اقتصادمان رونق دهیم.
اگر تحریم ها شدت پیدا کند یا برداشته نشود، ما وارد یک دوران شدید رکود و افزایش قیمت ارز و تورم می شویم. به طوری که دیگر دولت مثل شرایط فعلی قادر به کنترل بازار نخواهد بود، البته، شخصا مخالف دخالت دولت در بازار هستم، اما، وضع اقتصاد ما الان به شدت بحرانی است و چاره ای نداریم جز اینکه دولت با دخالت مستقیم بازار را تنظیم کند. اگر که توافق نشود، دولت در اصل این قابلیت را برای تنظیم بازار از دست می دهد و آنوقت به شرایط دو سال آخر دولت آقای احمدی نژاد بر می گردیم که روزانه قیمت ارز و نرخ تورم تغییر پیدا می کرد. الان اما می بینیم که بازار کم کم در حال بسته شدن است و بازرگانان دیگر تمایل ندارند با هم تعامل کنند و این باعث می شود که شرکت ها تمایل نداشته باشند کارشان را گسترش دهند و اشتغال زایی کنند و کارمند و کارگر جذب کنند و این باعث رکود در اقتصاد می شود. وقتی بنگاه های اقتصادی به آینده امید نداشته باشند، نیروی کار استخدام نمی کنند و این بر روی نرخ بیکاری هم اثر می گذارد.