ما می توانیم دوباره به بازار بین المللی برگردیم، چانه زنی کنیم، صادرات کنیم و تکنولوژی بیاوریم، به نظر من با تحریم کاملا فلج هستیم، مثل بیماری که به او دارویی می دهند تا درد را حس نکند.


رییس هیات مدیره اتحادیه وارد کنندگان دارو در گفت و گو با خبرنگار وب سایت خبری اتاق تهران می گوید: مهم ترین مسئله تحریم در بخش بازرگانی که به صنعت هم مربوط می شود، مسائل بانکی است. درگذشته به این ترتیب بود که ما برای خریدها اعتبار اسنادی گشایش می کردیم و وجه آن را در حالت نرمال، مثلا طی سه ماه، شش ماه و بعضی وقت ها تا یک سال بعد پرداخت می کردیم و کالا به کشور می آمد. از طرف دیگر چون در کشورهای صنعتی سود بانکی تقریبا صفر و قابل صرف نظر کردن است و اهمیتی ندارد، این کشورها مطمئن بودند از طریق سیستم بانکی پولشان را دریافت می کردند، در نتیجه مدتش مهم نبود. الان در حوزه تخصصی ما یعنی دارو، کشورهای دیگر قبل از اینکه وارد فرایند ساخت شوند، پول را می خواهند، ضمن اینکه هزینه انتقال پول هم در کمترین حالت، 3 تا 10 درصد است.
عضو هیات نمایندگان اتاق تهران با اشاره به اینکه در دوران تحریم ها، حساب های بانکی فعالان اقتصادی ایران و بازرگانان ایرانی بسته می شد می گوید: برداشتن تحریم ها بطور قطع تاثیر مثبت دارد. ما می توانیم دوباره به بازار بین المللی برگردیم، چانه زنی کنیم، صادرات کنیم و تکنولوژی بیاوریم، به نظر من با تحریم کاملا فلج هستیم، مثل یک بیماری که به او دارویی می دهند تا درد را حس نکند.
ناصر ریاحی درباره مهم ترین مشکلات صنعت داروسازی در کشورمان می گوید: دارو صنعتی است که مرتب در حال پیشرفت است، بویژه در زمینه تولید داخلی، نه تکنولوژی منتقل می شود نه هیچکس علاقمند است که با داروی جدید به بازار بیاید، چون دنبال دردسر نیست و فقط برای حفظ بازار تلاش می کند. این مسئله طبیعی است به این دلیل که وارد کردن تکنولوژی و ماشین آلات ممنوع است و کارخانه های ما مثل بقیه رشته های تولیدی، بازده ندارند. دارو آزاد است، اما، ماشین آلات داروسازی آزاد نیست و تحریم است و خلاصه از صنعت دنیا عقب افتاده ایم. بطور طبع اگر تحریم ها برداشته شود، داروهای بیشتر، جدیدتر و مناسبتر به بازار ایران می آید و ما در بازار جهانی قدرت چانه زنی پیدا خواهیم کرد.