سفرنامه چین

[بهزاد]

سفر در نوع خودش امتیازای زیادی داره، هم باعث آرامش روح و روان میشه و هم تجربیات انسان رو از محیط اطرافش بالاتر میبره. ولی چه خوبه که از این سفرها استفاده بیشتری بشه و حاصل اون رو به صورت مکتوب در بیاریم یعنی سفرنامه!!!!

من تقریبا به تمام نقاط ایران به واسطه شغلم سفر کردم. یکی از دلایلی که شغلم رو دوست داشتم در سفر بودنه. ذاتا آدمی هستم که به سکون علاقه چندانی ندارم و شغل تجارت برای من با این ویژگی شخصیتی بسیار هیچان انگیز بوده. من پرواز درناها و مرغابی های سیبری رو در تالاب میانکاله با چشمان خودم نظاره کردم. زیبایی های طبیعت گردنه حیران، هوای مه آلود جنگل های مازندران و گیلان، باغ های انگور ارومیه، طعم ترش سیب های جابان، ذلالی آسمان کویر ایران رو دیدم و با مردمان خون گرم جنوب نشستم و برخاستم. در سفر دیدم که معیشت مردم چگونه تامین میشه، چطوری ارتزاق می کنند و افکار و رفتار مردمان مختلف رو میشه بهتر درک کرد و تمام اینها میتونه تلنگری باشه بر این که دنیا رو نباید فقط از زاویه نگاه خودم نگاه کنم.

البته ما ایرونی ها کلا با نوشتن میانه چندانی نداریم و این مسئله رو از تعداد سفرنامه های به جا مانده از دیرباز میشه لمس کرد.



امسال تصمیم گرفتم برای اولین بار سفری به چین داشته باشم.
سفری برای اشنایی هر چه بیشتر با مردمانی که از جنس ما نیستند.
سفری برای دیدار با دوستانی عزیز تر از جان.
امیدوارم این گزارش برای دوستان مفید باشه.

[بهزاد]

پروازه 5081 ماهان از تهران به مقصد گوانجو:

هواپیما مملو از ایرانی هایی بود که داشتن کل چین رو روی هوا خرید و فروش میکردن. من فکر میکنم ما ایرونی ها تو حرف زدن دست کل ملت ها رو از پشت بستیم.

تقریبا تو کل هواپیما دو سه نفر چینی بیشتر نبودن و بقیه افرادی بودن که با هدف خرید و گشت و گزار نوروزی به گوانجو سفر میکردن.
مرتضی از دوستان قدیم من هست که ساکن گوانجو هست. قبلا بهم گفته بود که اغلب افرادی که در چین به عنوان تاجر شناخته میشن اطلاعات چندانی از مسایل بازرگانی ندارند. به قول مرتضی خیلی هاشون هنوز فرق fob و cfr رو نمیدونن. تو هواپیما این جو رو به خوبی میشد حس کرد.

سمت چپ من فردی بود که میگفت در چین درس میخونه و تجارتش در حد ماهانه 50 کانتیرنه. یه پسر لاغر سیه چرده با موهای سیخ سیخی و کفش پاشنه خوابیده با هیکلی شبیه به قوی ترین مردان ایران. علی الظاهر ایشون چین رو از خود رئیس جمهور چین بهتر می شناخت. تقریبا در مورد همه چیز حرف میزد. اولش خواست سر صحبت رو با من باز کنه اما چون من حوصله نداشتم بعد از چند بار پاسخ پرت و پلای من بیخیال شد و با نفر بغل دستیش شروع به صحبت کرد. تقریبا اون فرد هر سوالی داشت این جوابی برای سوالش داشت. نهایتا از حرفای ایشون من به نتایج زیر رسیدم:
1. چینی ها بسیار کند ذهن و عقب افتاده هستند ولی ما ایرانی ها خیلی زرنگیم
2. ایرانی ها کلاه بردارن ولی تجارت با خود چینی ها خیلی بهتره چون سرشون راحت تر از ایرونیا کلاه میره.
3. چینی ها خیلی کثیف هستند ولی ما خیلی تمیز هستیم.
4.کارگوهای چین همگی کلاهبردار هستن ولی کارگوی من خیلی خوبه.
5. درصد من برای انجام کار از بقیه بهتره.
6. من خوبم بقیه بد
7. بهترین دیسکوی گوانجو دیسکوی کامو می باشد.
و ....

دوست متخصص ما علاوه بر تجارت در خصوص تب سنتی چین هم متخصص بود. یکی با تشکر فراوان بابت اطلاعات مفیدی که بهش داده بود (که البته جز اتلاف وقت چیز دیگری نبود) ازش پرسید من کمرم هم خیلی درد میکنه، دکتر خوب سوال نداری؟
و استاد بلافاصله تب سوزنی رو برای درمان کمر درد ایشان نسخه کرد. البته تاکید داشتند که تا سه روز درد داری مخصوصا روز اول که باید به پشت بخوابی......


این مکالمات تقریبا در اکثر صندلی ها در حال انجام بود و واقعا احساس میکردید که با افرادی پر مدعا و از درون تهی طرف هستید که همچنان نگاهشون به تجارت اینه که باید بری چین یه کانتینر جنس بخری و بیاری بفروشی. هیچ پرستیژی در کلامشون نبود.

اغلب این افراد جوون هایی با لباس های استین کوتاه و هیکل های ورزیده بودن که من رو بیشتر به یاد برنامه قوی ترین مردان ایران می انداخت.


سمت راست من مادر و دختری بودن که به محض بسته شدن درب های هواپیما کشف حجاب کردن و تقریبا این اتفاق برای هشتاد درصد خانم های پرواز شماره 5081 رخ داد. و البته طبق روال همیشه همزمان با تیک آف هواپیما، کتاب های ایت الکرسی و دعای جوشن کبیر از کیف ها خارج شد. این اتفاق هنگام فرود هواپیما هم رخ داد.

[oil trader]

پروازه 5081 ماهان از تهران به مقصد گوانجو:

هواپیما مملو از ایرانی هایی بود که داشتن کل چین رو روی هوا خرید و فروش میکردن. من فکر میکنم ما ایرونی ها تو حرف زدن دست کل ملت ها رو از پشت بستیم.

تقریبا تو کل هواپیما دو سه نفر چینی بیشتر نبودن و بقیه افرادی بودن که با هدف خرید و گشت و گزار نوروزی به گوانجو سفر میکردن.
مرتضی از دوستان قدیم من هست که ساکن گوانجو هست. قبلا بهم گفته بود که اغلب افرادی که در چین به عنوان تاجر شناخته میشن اطلاعات چندانی از مسایل بازرگانی ندارند. به قول مرتضی خیلی هاشون هنوز فرق fob و cfr رو نمیدونن. تو هواپیما این جو رو به خوبی میشد حس کرد.
...

آقا بهزاد دستتون درد نکنه و امید که به نوشتن سفرنامه ادامه بدین.

این سفرنامه شما باعث شد چند کلمه هم بنویسم.

هواپیمای که من صفر میکردم بویینگ بود از دوحه میرفت پکن وااسه همین ایرانی تک و توک بود و اکثر مسافران (بالای 80%) چینی بودن و قریب به اتفاق جوان بودن . ناید ماها (بشخصه خود من) چینی ها را اهل خوشگذرانی و... بدونیم، نکته ای که جالب بود اینبود که موقع سرو نوشیدنی ها دو سه نفر مشروبات الکلی را انتخاب کردن و اکثرا آب میوه یا آب معدنی میخاستن. این واسم جالب بود چون اصلا انتظارش رو نداشتم.

[oil trader]

پروازه 5081 ماهان از تهران به مقصد گوانجو:

هواپیما مملو از ایرانی هایی بود که داشتن کل چین رو روی هوا خرید و فروش میکردن. من فکر میکنم ما ایرونی ها تو حرف زدن دست کل ملت ها رو از پشت بستیم.

تقریبا تو کل هواپیما دو سه نفر چینی بیشتر نبودن و بقیه افرادی بودن که با هدف خرید و گشت و گزار نوروزی به گوانجو سفر میکردن.
مرتضی از دوستان قدیم من هست که ساکن گوانجو هست. قبلا بهم گفته بود که اغلب افرادی که در چین به عنوان تاجر شناخته میشن اطلاعات چندانی از مسایل بازرگانی ندارند. به قول مرتضی خیلی هاشون هنوز فرق fob و cfr رو نمیدونن. تو هواپیما این جو رو به خوبی میشد حس کرد.
...

آقا بهزاد دستتون درد نکنه و امید که به نوشتن سفرنامه ادامه بدین.

این سفرنامه شما باعث شد چند کلمه هم بنویسم.

هواپیمای که من سفر میکردم بویینگ بود از دوحه میرفت پکن وااسه همین ایرانی تک و توک بود و اکثر مسافران (بالای 80%) چینی بودن و قریب به اتفاق جوان بودن . ناید ماها (بشخصه خود من) چینی ها را اهل خوشگذرانی و... بدونیم، نکته ای که جالب بود اینبود که موقع سرو نوشیدنی ها دو سه نفر مشروبات الکلی را انتخاب کردن و اکثرا آب میوه یا آب معدنی میخاستن. این واسم جالب بود چون اصلا انتظارش رو نداشتم.

[hossein.behdarvand]

همزمان با تیک آف هواپیما، کتاب های ایت الکرسی و دعای جوشن کبیر از کیف ها خارج شد. این اتفاق هنگام فرود هواپیما هم رخ داد.

[miramira]

آقا بهزاد منتظریم!

[rezababolii]

مرسی آقا بهزاد عزیز

[Evelynbew]

[url=https://pint77.com]In Etsy, Shopify Pinterest+SEO + artificial intelligence give high sales results

[Evelynbew]

[url=https://pint77.com]In Etsy, Shopify Pinterest+SEO + artificial intelligence give high sales results

[بهزاد]

وقتی وارد فرودگاه گوانجو میشید مثل اکثر کشورها اولین چیزی که به چشم میخوره رستوران زنجیره ای مک دونالده. مک دونالد نماد کاپیتالیسم امریکایی که با صرف هزینه های سنگین تبلیغاتی همچنان در صدر بزرگترین فروشنده مواد غذایی دنیا قرار داره.
رستورانی با 35 هزار شعبه در سرتاسر جهان و یک و نیم میلیون پرسنل که ششمین برند تجاری دنیا شناخته میشه و روزانه غذای نزدیک به 70 میلیون نفر رو معادل جمعیت ایران رو تامین میکنه. ایجاد یک همچنین سازمانی با این ابعاد و بازار هدفی برای مایی که در فضای بسته ایران زندگی میکنیم کمی سخت به نظر میرسه.
مواد اولیه ای که در این رستوران مورد استفاده قرار میگیرند 100 درصد تولید خود مک دونالد هستند. از گوجه فرنگی و سیب زمینی گرفته تا نان و کنجد روی نان همگی تولید کمپانی مک دونالد تولید می شوند. دستور پخت ساندویچ ها هم در تمام رستوران یکسانه. به همین دلیل هم در تمام رستوران های مک دونالد طعم های یکسانی رو تجربه می کنید.

تعداد زیاد شعبات مک دونالد اون رو به یکی از بزرگترین و فعالترین شرکت ها در حوزه املاک و مستغلات هم تبدیل کرده.

از طراحی شعبات مک دونالد کاملا مشخصه که رستوران بر اساس طرحی نوشته شده طراحی شده، از فضای بازی کودکان گرفته و دکوراسیون های جالب گرفته تا سرو انواع بستی و نوشیدنی های سرد و گرم که فقط مختص خود مک دونالده.


حرف و حدیث هم پشت سرش زیاده، از نقض حقوق کارگران، عدم رعایت بهداشت گرفته تا ایجاد مشکلات محیط زیستی. به شکلی که 16 اکتبر هر سال روز جهانی ضد مک دونالد نامیده میشه. اما از نگاه بزینسی این شرکت به عنوان یک شرکت موفق در صنعت مواد غذایی کاملا قابل احترامه.
مک دونالد داره روزانه غذای مردم کشوری به اندازه جمعیت ایران رو تامین میکنه.

البته به نظر من هیچ غذایی غذای ایرونی نمیشه. از نظر طعم و مزه به شخصه فست فودهای ایرونی رو به این غذاها ترجیح میدم. اما هر چی باشه خیلی بهتر از غذاهای چینیه که اصلا با ذائقه ما همخونی نداره.