اسناد بيمه بازرگانی

بيمه نامه (Insurance policy)
بيمهنامه سندى است که براساس قانون و مقررات بيمه کشورى که بيمهگر در آن کشور اقامت دارد و با توجه به توافق طرفين تنظيم و امضاء مىگردد. در بيمهنامه حدود وظايف و اختيارات طرفين قرارداد، تحت عناوين شرايط عمومى و شرايط خصوصى بيمهنامه تعيين مىشود. منظور از شرايط عمومى بيمهنامه مقررات و دستورالعملهاى کلى و عمومى است که جداگانه براى هر يک از انواع بيمه مانند بيمه آتشسوزي، بيمه حمل و نقل، بيمه حوادث و غيره وضع گرديده و در ظهر بيمهنامه چاپ مىشود.

در واقع شرايط عمومى بيمهنامه که براساس قانون و مقررات بيمه هر کشورى که بيمهگر مقيم آن است تدوين مىگردد و متضمن حقوق و مسؤوليتهاى طرفين قرارداد در هر يک از رشتههاى بيمه مىباشد که بهطور يکنواخت در مورد کليه بيمهنامههاى صادره در آن رشته اعمال مىگردد.

شرايط خصوصى بيمهنامه، آن دسته از مقرراتى را در بر مىگيرد که جنبه عمومى نداشته و ناظر به توافقهاى خاصى است که بين بيمهگر و هر يک از بيمهگذاران بهطور جداگانه به عمل مىآيد. از نظر حقوقى شرايط خصوصى مقدم بر شرايط عمومى بيمهنامه مىباشد. به اين معنى که اگر بين مندرجات شرايط عمومى و شرايط خصوصى تعارض وجود داشته باشد، شرايط خصوصى حاکم بر قضيه بوده و طبق آن عمل مىشود.

- الحاقى (Endorsement):
الحاقى نوشتهاى است که متعاقب صدور بيمهنامه، به وسيله بيمهگر تنظيم مىشود و در آن تغييراتى که لازم است در بيمهنامه به عمل آيد منعکس مىگردد.

معمولاً تغييرات بيمهنامه به وسيله بيمهگذار تقاضا مىشود و لکن بيمهگر نيز ممکن است طالب آن باشد که در بيمهنامه تغييراتى داده شود، در اين صورت موافقت بيمهگذار نيز بايد تحصيل گردد. در غير اين صورت بيمهگر حق ندارد يکطرفه مبادرات به صدور الحاقى و ايجاد تغييرات در بيمهنامه بنمايد. مگر آنکه اين حق به موجب قانونى به وى تفويض شده باشد. الحاقى پس از آنکه با رضايت طرفين قرارداد صادر گرديد جزء لاينفک بيمهنامه تلقى مىشود و معتبر خواهد بود.