خطاب به تجار: در کار دولت دخالت نکنید

نماي روز -
عسگراولادی خطاب به تجار:
در کار دولت دخالت نکنید

گروه بازرگانی - رییس کمیسیون توسعه صادرات اتاق ایران میگوید: اگر بخش خصوصی در امور دولت دخالت میکند، این نشاندهنده ضعف دولت است. چرا دولت باید اجازه دهد که در امور او دخالت شود؟ تاجران عامل هستند و «عامل» حق دخالت ندارد. این مدیران قوی هستند که مرزها را مشخص میکنند و اجازه دخالت نمیدهند. اسداله عسگراولادی، صادرکننده قديمي و رییساتاق ایران و چین که همواره از واردات کالاهای چینی باکیفیت به کشور در ازای سرمایهگذاری چينيها در ایران، دفاع کرده و آن را عاملی برای تقویت رقابتپذیری بازار داخل میداند، گفتوگویی با «ایسنا» انجام داده که در زیر میخوانید:


اصل 44 تا چه میزان تحقق یافته است؟
در حال حاضر، 12 تا 15 درصد از اقتصاد کشور در اختیار بخش خصوصی و مابقی آن در دست خود دولت است. از کل 60 میلیارد دلار واردات، 50 میلیارد آن توسط دولت انجام میشود. در دولت سازندگی وعده داده شد که سهم بخش خصوصی در اقتصاد کشور تا 50 درصد افزایش یابد که در دوره اول، این رقم به 35 درصد نیز رسید. اما در مجموع به اصل 44 عمل نشد. بخش خصوصی سرمایه کافی ندارد تا بتواند سهام شرکتهای دولتی را خریداری کند، اما عمده خریداران سهام شرکتهای دولتی، بیمه تامین اجتماعی، صندوق بازنشستگی و سرمایهگذاریهای بانکها هستند. واگذاریها به خاطر بخش خصوصی بود، ولی عملا به خود بخش دولتی واگذار شد.
چرا برخی، کالاهای بنجل وارد میکنند؟
همه حرف ما این است که نباید کالاهایی که قابلیت تولید در داخل دارند را وارد کرد. باید به کارخانهها کمک کنیم تا تولیدات خود را افزایش دهند. کسانی را که واردکننده این قبیل کالاها هستند باید با «دیوار تعرفه» متوقف کرد، ولی این کار انجام نمیشود، چون کشورهای واردکننده کالا به ایران مدعی هستند «به شرطی نفت ما را خریداری میکنند که کالاهای خودشان را به ما بفروشند.» نفت باید به کشوری فروخته شود که به آن نیاز دارد و در ازای نفت، یا پول آن را بپردازند یا ماشینآلات، مواد اولیه و تکنولوژی را وارد ایران کنند، نه «کالاهای بنجل» را. اگر مجبوریم نفت بفروشیم و در ازای آن کالای نامرغوب بخریم، پس چرا کارخانه ایجاد کرده ایم؟! در این شرایط باید از راههای دیگر به کارخانهها کمک کرد تا قیمت تمام شده آنها کاهش یابد و بتوانند با کالاهای وارداتی رقابت کنند.
ما هم سه سال است که در اتاق ایران و چین سعی داریم ورود کالاهای مصرفی را محدود کنیم. ما مدام به چینیها فریاد میزنیم که در ایران سرمایهگذاری کنند و با ایرانیها کار مشترک انجام دهند. تا دو سال پیش هم، سرمایهگذاری چینیها در ایران به دو میلیارد و مرز سه میلیارد رسید، اما این روند در سال 2012 کم شد و در سال 2013 فقط به 400 میلیون دلار رسید.