مهارت هاي مديريتي : چگونه تعدیل نیرو کنیم؟

دنیای اقتصاد؛مترجم: روناك طه زاده

مدیران دوست ندارند کارکنان خود را اخراج کنند، زیرا امری ناراحت کننده و ناخوشایند است. اما قطع همکاری و تعدیل نیرو به ویژه در بحران ها و تلاطم های اقتصادی، بخشی از چرخه حیات سازمان ها محسوب می شود و برای انجام آن، هم راه های درست و هم نادرست وجود دارد.

[Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...]

در اینجا به برخی از این بایدها و نبایدها اشاره می شود: وظایف انجام شده توسط هر یک از کارکنان خود را تجزیه و تحلیل کنید. وظایف مازاد و منسوخ را شناسایی کنید و با دقت مهارت هایی که سازمان برای پیشرفت به آن نیاز دارد، مشخص کنید. وقتی موقعیت ها برای حذف انتخاب شدند، سریع برای اجرای این تصمیم اقدام کنید. تعویق فرآیند اخراج به بیش از چند روز یا چند هفته، شایعه پراکنی را در طول سازمان گسترش می دهد و به شدت بر بهره وری و روحیه کارکنان تاثیر منفی می گذارد. با منابع انسانی و بخش های حقوقی سازمان همکاری نزدیک داشته باشید و با کلیات مفاهیم سایر بخش ها به گونه ای آشنا باشید تا بتوانید سوالات آنها را پاسخ دهید.

جلسات تعدیل نیرو را در مکان های خلوت و خصوصی برگزار کنید. مجموعه ای از اطلاعات مالی و مزایایی که این تعدیل نیرو برای واحد کسب وکار شما خواهد داشت را در دست داشته باشید. هیچ گونه قانون مشخصی برای دادن این خبر وجود ندارد، اما این جلسه باید کوتاه و محترمانه باشد. توضیح دهید که چرا موقعیت ها – نه افراد خاص- برای حذف انتخاب شده اند. سپس بحث را به این سمت پیش ببرید که چگونه سازمان با قطع ادامه همکاری این بخش به ایجاد تحولات مالی سازمان کمک خواهد کرد. با کارکنان رفتاری آمیخته با احترام داشته باشید.

کارکنان اخراج شده، تجربه قطع همکاری خود را با دیگر کارکنان که در سازمان باقی مانده اند، در میان می گذارند. زمانی که مدیران رفتار آبرومندانه ای با کارکنان اخراج شده ندارند، کارکنان باقی مانده در سازمان ممکن است به این نتیجه برسندکه برای سازمان بی ارزش هستند و این رویداد، آنها را هراسان می سازد و ممکن است سایر کارمندان را هم به ترک سازمان سوق دهد. شاید دارا بودن یک نماینده منابع انسانی که بتواند به سوالاتی در این زمینه پاسخ دهد و احساسات عاطفی آنها را تسکین دهد، به سازمان کمک کند. کسی را از طریق ایمیل اخراج نکنید این مطلب باید به اندازه کافی واضح و آشکار باشد. اگر آن فرد در دفتر شرکت های تابع شما در مناطق دور کار می کند و شما نمی توانید به آنجا مسافرت کنید، به وی تلفن کنید.

کارکنان را در ساعات پایانی روز اخراج نکنید. ضربه روحی و روانی و عاطفی از دست دادن کار به اندازه کافی سخت است، اما در ساعات پایانی یک روز کاری که فرد خسته است، بسیار بدتر است. تا جایی که امکان دارد، این موضوع را از همان ساعات اولیه روز، با آنان در میان بگذارید. تا زمانی که به خود شخص، قطع ادامه همکاری او را اطلاع نداده اید، اخراج را به طور عمومی اطلاع رسانی نکنید. فرض کنید اگر شما خلاف این امر را انجام دهید، چه اتفاقی می افتد. اگر از قبل اعلام کنید که سیاست های تعدیل نیرو در پیش دارید، هر کس نگران خواهد شد که یکی از افراد مورد نظر باشد.به این ترتیب گردش کار متوقف خواهد شد و شایعات همانند علف هرز رشد خواهند کرد. قطع همکاری را به صورت تدریجی و ذره ذره انجام ندهید.

بسیاری از اخراج شدن های ناشی از جانشینی سریع، می تواند نشانه ای از برنامه ریزی نامناسب باشد. قطع همکاری عمیق و بدون برگشت راهکار بهتری است. فرهنگ اخراج کردن به صورت معلق (بدون قطعیت) می تواند در محیط کار ایجاد ترس کند و اگر شما بخواهید دارای کارکنان بهره ور باشید، بهتر است این سیاست را به درستی به اجرا در آورید. کارمندان مازاد خود را به شرکت های دیگر پیشنهاد دهید. فرض کنید کارمند شما به دلیل عملکرد ضعیف اخراج نشده است وشما مجبور به اجرای سیاست تعدیل در بخش هایی از شرکت هستید.دراین صورت هیچ اشکالی ندارد که در مورد توانایی های این کارمندان کارآمد با کارفرمایان بالقوه دیگر صحبت کنید.

در صورتی که در مورد کمک های شغلی یا شخصی، کاری از دست شما برنمی آید به آنها قول ندهید که شاید بتوانید در این راستا به آنها کمک کنید. اگر شما دوستان یا آشنایانی دارید که می توانند در یافتن موقعیت شغلی مشابه و مناسب به کارکنان اخراج شده کمک کنند، به آنها معرفی کنید. پس از اینکه فرآیند اخراج به طور کامل انجام شد، کارکنانی که باقی مانده اند سوالات بسیاری در مورد آینده سازمان خواهند داشت.

از برگزاری جلسات سخت با کارکنان باقی مانده در محل کار گریزان نباشید. به آنها بگویید که چگونه اخراج، وظایف موجود آنها یا ساختار بخش و اداره را تغییر خواهد داد. برخی از آنها برای حفظ شغل خود انگیزه بیشتری پیدا خواهند کرد و به آسانی تکالیف و وظایف جدید را خواهند پذیرفت. دیگران ممکن است بهره وری شان کاهش پیدا کند و اعتماد خود را نسبت به مدیریت ارشد از دست بدهند. اگر کارکنان باقی مانده شاهد جلسات متعددی (درهای بسته) باشند، خواهند ترسید. در صورت امکان، به آنها بگویید که در طول جلسه چه چیزی مورد بحث قرار گرفته است.