واردات، بایدها و نباید ها......شاید ها و نشایدها

سلام دوستان و همکاران عزیز

همه به اوضاع اقتصادی و تجاری کشور کم و بیش واقف و آگاه هستیم ، و مخصوصا تجار، بازرگانان و ترخیص کاران و تمام کسانی که به نوعی در ارتباط مستقیم با تجارت هستن، میدونن که اوضاع تجارت، مخصوصا تجارت خارجی (و در سایهء اون تجارت داخلی) حال و روز خوشی نداره.

افزایش نرخ دلار و به موازات آن، نرخهای ارزهای دیگه مثل یوان، درهم ...تحریمهای بانکی و مالی .....تحریمهای عدم همکاری تجاری کشورها و کمپانیها ...همه و همه شرایط بد و نفس گیری رو برای همه ما ایجاد کرده.

تمام آمار و اطلاعات نشون میده که بخاطر دلایلی که در بالا آوردم، واردات کاهش پیدا کرده و خیلی از وارد کنندها هیچ اعتمادی به دلار و ثباتش ندارن.

در این شرایط چه باید کرد؟

چه استراتژی باید پیش گرفت؟

میگن، خلاقیت در محدودیت شکوفا میشه، آیا الان همون شرایط محدودیت هست که خلاقیت میاره؟ یا نه، اوضاع از محدودیت گذشته و مرگ و زندگی شده؟!!!

استراتژی شرکت شما چیه ؟ و چه راه کاری رو برای برون رفت از این بحران یا در واقع سالم گذشتن از این دوره در پیش گرفتین؟

شاید بشه با بحث و تبادل نظر، دید و ذهنمون به راههای جدید باز بشه و بهم کمک کنیم،

درسته مرتضی جان خلاقیت در محدودیت شکوفا میشه اما خالق در تجارت بازیگر دیگری است و خلاقیت هم ندارد که هیچ مخلوقاتش را هم علیه خلاقیت بکار می گیرد. اما با همه این احوال ما هم یک شرکت وارداتی بودیم که یک سالی هست واردات برایمان سخت و ریسک پذیر شده است . بهترین گزینه را صادرات دیدیم و بر روی این موضوع متمرکز شدیم صادرات به چین بر روی کاغذ خوب بود اما در عمل سخت بود و با مشکلات و صادرات برای اروپا را بررسی کردیم در ایرلند شرکت تاسیس کردیم . بازاریابی کالاهایی را شروع کردیم شکست خوردیم مرتب دیدمان نسبت به کالایی که انتخاب کرده بودیم عوض می شد چون هر بار که جلو می رفتیم همیشه یک گیری وجود داشت . اما حالا روی یکی و دو گزینه تمرکز کردیم و امیدواریم صادرات ما را به موفقیت برساند.

شیفت از واردات به صادرات، شاید یکی از راه ها باشه، ولی مسلما اقتصاد کشور در حال حاضر فقط با صادرات نمیتونه بچرخه. همه نمیتونن برن سراغ صادرات، هرچند بالا رفتن نرخ ارز، فرصت مناسبی برای صادرات به حساب میاد. قبل از اینکه اوضاع دلار اینطور بشه، بالاخره کالاهای زیادی از کشورهای مختلف وارد ایران میشد، و در حال حاضر این واردات به شدت کاهش داشته، گران یا ارزان، بازار داخل و چرخه تولید به یکسری از این مواد وارداتی نیاز داره و دیر یا زود باید با این قیمت ها کنار بیاد.

خیلی از مواد و کالاهایی که قبلا وارد میشدن واقعا توان تولید داخل براشون وجود نداره، که اگر داشت، وارداتشون صورت نمیگرفت. نمیشه چند ماهه کل واردات رو قطع کرد و در داخل تولید کرد. بستر و زیر ساخت میخواد که چند ماهه نمیشه ایجادش کرد.

درسته که نمیشه اما این یک دور تسلسل باطل ایجاد می کرد از یک طرف واردات می کنیم چون تولید داخلی نداریم و از طرف دیگر تولید داخلی نمی کنیم چون واردات داریم . اگر واردات را ادامه دهیم به نفع مصرف کننده است اما اگر بخواهیم به این تسلسل باطل پایان دهیم باید مصرف کننده جور بکشد یعنی بگوئیم واردات را نابود می کنیم گرانی حادث می شود گرانی و تورم به دنبال این می گردد که با قیمتهای بالاتر هم که شده کالا را وارد کند اما راه را می بندیم ثبت سفارش را تعطیل می کنیم شاید تحریمها هم کمک کند بعد که واردات نشد سرمایه ها سرگردان می شود حالا اگر ریسک سکه و دلار و مسکن و جاهایی که سرمایه سرگردان دنبال پناهگاهی می گردد را بالا ببریم ناچار به تولید می رود چرا که خلا و کمبود ایجاد شده است و ریسک پائین تری دارد و تازه صادراتش هم مزید بر رفتن به این سمت می شود و چرخه گردون از دور تسلسل باطل به جهت گیری مستقیم تبدیل می شود. حالا شاید گفته شود که چرا اهسته تر نرویم که مصرف کننده ضربه نبیند و وارد کننده و سرمایه دار فرصت جهت گیری با ارامش را داشته باشد در جواب باید گفت نمی شود چرا که مدیریتها و ریاستها در ایران به سرعت تعویض می شوند بخشنامه ها به سرعت تغییر می کنند قوانین به سرعت عوض می شود و نمی توان با راهکار و برنامه پیش رفت فقط می توان از این سرعت تعویض ها استفاده کرد و تخریب انجام داد ان هم به نفع تولید.

این چیزی که میگین، اگر اتفاق بیوفته خیلی خوبه. من به عنوان یه ایرانی آرزو دارم که روزی کشورم از نظر اقتصادی رشد کنه و تولیدات داخلیش اونقدر بالا بره که بازارهای صادراتی رو هم ساپورت کنه. ولی واقعا به حرف ساده هست و در عمل، نیاز به یک برنامه ریزی دقیق و بلند مدت داره که توسط خبره های این کار طراحی شده باشه. که در ایران پیدا کردن مدیری که تخصص سمتش رو داشته باشه و در جایگاه درستی نشسته باشه، واقعا سخت و تا حدی غیر ممکنه. واقعا هیچ فکری برای این اقتصاد بیمار نمیشه تا بتونه قوی و سالم باشه، تمام برنامه ها و عکس العمل ها برای گذرهای موقت از بحران هاست.

من فکر میکنم که اگر ارز به یک ثبات برسه، حالا فرقی نمیکنه رو چه قیمتی، ولی ثبات داشته باشه، کم کم بازار به قیمتهای جدید عادت بکنه. عادت نه به این معنی که تورم رو بپذیره و این افزایش قیمتها درست باشه؛ به این معنی که بعد از یه مدت به ناچار ترس بازار میریزه و کم کم جرات واردات با قیمتهای بالا رو پیدا میکنه. برای یک سری کالا ها هم شاید تولید داخل به کمک بیاد هرچند هزینه تولید خودش بحث جداگانه ای رو میطلبه