حاجي
20-09-2012, 21:11
رفتار غیر منصفانه ای که پیامد های مثبتی برای اقتصادایران داشت [Only Registered And Activated Users Can See Links] اقتصاد کلان - فاطمه دانشور
بررسي مجموعه پيامدها و آثار اعمال دور جديد تحريم*ها عليه كشورمان، نشان مي*دهد كه گذشته از دشواري*ها و هزينه*هايي كه نمي*توان و نبايد آنان را انكار كرد، بلكه بايد درصدد كاهش و تخفيفشان برآمد، اين رفتار غيرمنصفانه بركات و نتايج مطلوبي نيز براي اقتصاد كشور به ارمغان آورده است؛چرا كه سرآغاز و عاملي براي در گرفتن مجموعه*اي از مباحث تئوريك و به دنبال آن يك سلسله تصميمات و اقدامات جدي شده كه پرداختن متمركز به آنها مدت*ها به تاخير افتاده بود. شاخص*ترین این مباحث، موضوع اقتصاد مقاومتی است که از سرمایه اجتماعی تغذیه می*شود. مقاومت و ايستادگي در مقابل آنچه مقبول و مطبوع هر فرد نيست به دو چيز نياز دارد؛ انگيزه و اندوخته.
همه* ما انسانها به تجربه ديده*ايم كه براي تقابل با چيزهايي كه به هر علت و دليلي نمي*پسنديمشان هم به انگيزه كافي نياز داريم و هم به توان و قدرت در خور. به عبارت ديگر نامطبوع بودن و نامقبول بودن وقايع و پديده*ها براي ما تنها دليلي است كه براساس آن تصميم مي*گيريم مقابل آنها قد علم كنيم و اجازه ندهيم به حيطه و حوزه شخصي ما راه پيدا كنند؛ اما براي جلوگيري از اين نفوذ علاوه بر ادله به دو بازوي توانمند هم احتياج داريم؛ نخست انگيزه*هاي لازم براي اينكه به ما تاب تحمل مقاومت در برابر سختي*ها و دشواري*هايي كه ممكن است در مسير دفع و نابودي آنچه نمي*خواهيم به حيطه شخصي مان وارد شود، اعطا كند. دومين بازو نيز توان و قدرتي است كه با استفاده از آن به انگيزه مقاومت، امكان تبلور عيني و فعاليت اجرايي دهد. بدون اين دو بازوي قدرتمند، احتمال اينكه بتوانيم در برابر آنچه نمي*پسنديم و صلاح نمي*دانيم به حوزه منافعمان ورود پيدا كند، بسيار ضعيف است و امكان تحملمان اندك. به نظر نمي*رسد اين قاعده تنها در مورد مسائل و موضوعات شخصي و فردي مصداق داشته باشد و مي*توان آن را به حيطه اجتماعي و تصميمات جمعي نيز تسري داد. به ديگر سخن همانگونه كه تك تك افراد به انگيزه و اندوخته كافي براي مقاومت در برابر مسائل نامطبوعشان نياز دارند، ملت و جامعه در يك كشور نيز براي ايستادگي در برابر آنچه ديگران خارج از مرزها قصد ديكته كردنش را به آنان دارند، محتاج انگيزه جمعي و اندوخته عمومي هستند تا بتوانند با اتكا به اين دو بازوي قدرتمند، برابر اراده و خواسته دشمنانشان مقاومت كنند. شرايط امروز كشور ما نيز به روشني نمونه و مصداقي از همين قاعده است؛ دشمنان اين مرز و بوم بيش از هر زمان ديگري عزم خود را جزم كرده*اند تا اراده و خواستشان را به ما تحميل و وادارمان كنند كه از بسياري حقوق مسلم و بديهي خود در گذريم. بنابر اين مقاومت در برابر اين زورگويي و تهاجم آشكار، نيازمند همان دو اصل عنوان شده در بالاست؛ انگيزه و اندوخته.
حفظ و افزایش سرمایه اجتماعی در این حوزه از مهم*ترین مسائل است. حمایت و همدلی آحاد جامعه بی*تردید یکی از مهم*ترین و اساسی*ترین عواملی است که در کمرنگ*تر کردن آثار تحریم*ها نقش دارد. صیانت و افزایش این حمایت و همدلی که در ادبیات جامعه شناسی از آن به سرمایه اجتماعی تعبیر می*شود تا حدود زیادی در گرو ایجاد احساس مشارکت در فعالیت*های ناظر بر توسعه کشور نزد طیف*های مختلف جامعه است. به عبارت دیگر هر قدر طیف*ها و گروه*های مختلف نسلی، صنفی و جنسی در جامعه ما بیشتر به این باور برسند که می*توانند و باید در رشد و توسعه کشور نقش ایفا کنند، اندوخته ما از سرمایه اجتماعی افزون*تر خواهد شد. از این رهگذر است که اقداماتی مانند ایجاد محدودیت برای تحصیل دختران در تعداد قابل*ملاحظه*ای از رشته*های دانشگاهی آن هم بدون ارائه دلايل روشن و قانع*کننده، نه تنها رفتاری در راستای افزایش سرمایه اجتماعی ارزیابی نمی*شود بلکه دقیقا بر عکس، تصمیمی مضر برای سرمایه اجتماعی کشور است.
بنابراين به نظر مي*رسد در شرایط فعلی بر دلسوزان نظام و کشور است که اقداماتی جدی برای تجدید نظر در این تصمیم به*عمل آورند.
* ريیس کمیسیون مسوولیت اجتماعی اتاق ایران
بررسي مجموعه پيامدها و آثار اعمال دور جديد تحريم*ها عليه كشورمان، نشان مي*دهد كه گذشته از دشواري*ها و هزينه*هايي كه نمي*توان و نبايد آنان را انكار كرد، بلكه بايد درصدد كاهش و تخفيفشان برآمد، اين رفتار غيرمنصفانه بركات و نتايج مطلوبي نيز براي اقتصاد كشور به ارمغان آورده است؛چرا كه سرآغاز و عاملي براي در گرفتن مجموعه*اي از مباحث تئوريك و به دنبال آن يك سلسله تصميمات و اقدامات جدي شده كه پرداختن متمركز به آنها مدت*ها به تاخير افتاده بود. شاخص*ترین این مباحث، موضوع اقتصاد مقاومتی است که از سرمایه اجتماعی تغذیه می*شود. مقاومت و ايستادگي در مقابل آنچه مقبول و مطبوع هر فرد نيست به دو چيز نياز دارد؛ انگيزه و اندوخته.
همه* ما انسانها به تجربه ديده*ايم كه براي تقابل با چيزهايي كه به هر علت و دليلي نمي*پسنديمشان هم به انگيزه كافي نياز داريم و هم به توان و قدرت در خور. به عبارت ديگر نامطبوع بودن و نامقبول بودن وقايع و پديده*ها براي ما تنها دليلي است كه براساس آن تصميم مي*گيريم مقابل آنها قد علم كنيم و اجازه ندهيم به حيطه و حوزه شخصي ما راه پيدا كنند؛ اما براي جلوگيري از اين نفوذ علاوه بر ادله به دو بازوي توانمند هم احتياج داريم؛ نخست انگيزه*هاي لازم براي اينكه به ما تاب تحمل مقاومت در برابر سختي*ها و دشواري*هايي كه ممكن است در مسير دفع و نابودي آنچه نمي*خواهيم به حيطه شخصي مان وارد شود، اعطا كند. دومين بازو نيز توان و قدرتي است كه با استفاده از آن به انگيزه مقاومت، امكان تبلور عيني و فعاليت اجرايي دهد. بدون اين دو بازوي قدرتمند، احتمال اينكه بتوانيم در برابر آنچه نمي*پسنديم و صلاح نمي*دانيم به حوزه منافعمان ورود پيدا كند، بسيار ضعيف است و امكان تحملمان اندك. به نظر نمي*رسد اين قاعده تنها در مورد مسائل و موضوعات شخصي و فردي مصداق داشته باشد و مي*توان آن را به حيطه اجتماعي و تصميمات جمعي نيز تسري داد. به ديگر سخن همانگونه كه تك تك افراد به انگيزه و اندوخته كافي براي مقاومت در برابر مسائل نامطبوعشان نياز دارند، ملت و جامعه در يك كشور نيز براي ايستادگي در برابر آنچه ديگران خارج از مرزها قصد ديكته كردنش را به آنان دارند، محتاج انگيزه جمعي و اندوخته عمومي هستند تا بتوانند با اتكا به اين دو بازوي قدرتمند، برابر اراده و خواسته دشمنانشان مقاومت كنند. شرايط امروز كشور ما نيز به روشني نمونه و مصداقي از همين قاعده است؛ دشمنان اين مرز و بوم بيش از هر زمان ديگري عزم خود را جزم كرده*اند تا اراده و خواستشان را به ما تحميل و وادارمان كنند كه از بسياري حقوق مسلم و بديهي خود در گذريم. بنابر اين مقاومت در برابر اين زورگويي و تهاجم آشكار، نيازمند همان دو اصل عنوان شده در بالاست؛ انگيزه و اندوخته.
حفظ و افزایش سرمایه اجتماعی در این حوزه از مهم*ترین مسائل است. حمایت و همدلی آحاد جامعه بی*تردید یکی از مهم*ترین و اساسی*ترین عواملی است که در کمرنگ*تر کردن آثار تحریم*ها نقش دارد. صیانت و افزایش این حمایت و همدلی که در ادبیات جامعه شناسی از آن به سرمایه اجتماعی تعبیر می*شود تا حدود زیادی در گرو ایجاد احساس مشارکت در فعالیت*های ناظر بر توسعه کشور نزد طیف*های مختلف جامعه است. به عبارت دیگر هر قدر طیف*ها و گروه*های مختلف نسلی، صنفی و جنسی در جامعه ما بیشتر به این باور برسند که می*توانند و باید در رشد و توسعه کشور نقش ایفا کنند، اندوخته ما از سرمایه اجتماعی افزون*تر خواهد شد. از این رهگذر است که اقداماتی مانند ایجاد محدودیت برای تحصیل دختران در تعداد قابل*ملاحظه*ای از رشته*های دانشگاهی آن هم بدون ارائه دلايل روشن و قانع*کننده، نه تنها رفتاری در راستای افزایش سرمایه اجتماعی ارزیابی نمی*شود بلکه دقیقا بر عکس، تصمیمی مضر برای سرمایه اجتماعی کشور است.
بنابراين به نظر مي*رسد در شرایط فعلی بر دلسوزان نظام و کشور است که اقداماتی جدی برای تجدید نظر در این تصمیم به*عمل آورند.
* ريیس کمیسیون مسوولیت اجتماعی اتاق ایران