با توجه به قانون مناطق آزاد در چین، در این مناطق فعالیت های تولیدی، تجارت، انبارداری، صادرات و آزانس های نمایشگاهی مجاز می باشد.
سایر ویژگی های این مناطق عبارت اند از:
- کالاها تحت شرایط تضمین شده مشمول حق واردات و صادرات نمی شوند.
- امکان تبادل الکترونیکی اطلاعات بین گمرکات و شرکت ها وجود دارد.
- تبادل ارز خارجی مورد قبول است.
- امکان باز شدن حساب های ارزی خارجی وجود دارد.
مناطق آزاد چین جهت سرمایه گذاری دارای مزایای بالقوه ای می باشند. از این مزایا می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- شرکت های درگیر در فرایند صادرات از اولین سال تا سال سودرسانی مشمول مالیات بر درآمد 15 درصدی نمی شوند.
- از سومین تا پنجمین سال فعالیت، 50 درصد مالیات بر درآمد اخذ می شود.
- معاملاتی که با مناطق آزاد تجاری انجام می شوند از مالیات بر ارزش افزوده مستثنی هستند.
موارد ذیل از حقوق گمرکی، مالیات بر ارزش افزوده و مالیات بر مصرف آزاد هستند:
ماشین آلات، تجهیزات، مصالح ساخت و ساز و تجهیزات دفتری که جهت استفاده خود شرکت واردکننده چین می شود.
مواد خام وارداتی، قطعات جدا از هم، سوختها، مواد بسته بندی شده
کالاهای ترانزیتی ذخیره شده در انبار
کالاهای تمام شده مشمول حقوق گمرکی و مالیات بر ارزش افزوده می باشند.
همه کالاهای ضمانت شده و ضمانت نشده می توانند درون انبارهای مناطق ویژه تجاری ذخیره سازی شوند.
سیاست های مناطق ویژه را می توان شامل موارد ذیل دانست:
- انگیزه های مالیاتی ویژه برای سرمایه گذاران خارجی در مناطق ویژه اقتصادی
- استقلال بیشتر در فعالیت های تجاری بین المللی
- ویژگی های اقتصادی که بر پایه چهار اصل زیر استوارند:
- ساخت و ساز اساسا بر جذب و به کارگیری سرمایه های خارجی استوار است.
- اشکال اولیه اقتصادی هم به صورت شراکتی چین با کشورهای خارجی و هم به صورت مالکیت مستقل کشور خارجی مطرح است.
- تولیدات به صورت اولیه صادراتگرا می باشد.
- فعالیت های اقتصادی اصولا تحت تاثیر محرک های بازار می باشد