1 فایل پیوست
گروهبندىهاى مختلف از فروشگاههاى مجازى
جدول گروهبندیهای مختلف از فروشگاههای مجازی
راههاى بسيارى براى ايجاد يک فروشگاه مجازى وجود دارد. ولى مىتوان بسته به نوع نرمافزار مورد استفاده، اين فروشگاهها را مطابق آنچه در جدول ذيل ترسيم شده است به چهار دسته تقسيم نمود. نکته مهم اين است که هر يک از اين دستهها آثار و ملزومات متفاوتى از لحاظ زيربنايى دارند.
جمعبندى عوامل کليدى بشرح زير مىباشد:
- سايتهاى بنگاه با بنگاه B-to-B، بدون قابليتهاى سفارش دادن online با دستهبندى شماره ۱، در جاهايى که کمترين مسائل زيربنايى محلى وجود دارند، بسيار مطابقت دارد. بنابراين حتى شرکتهاى مستقر در کشورهاى کمتر توسعهيافته نيز مىتوانند براحتى از اين دسته بهرهمند شوند.
- در ارتباط با دستههاى ۲ و ۳ که بيشتر مناسب فروشگاههاى B-to-C هستند. براى کشورهاى در حال توسعه - با اينترنت، نظام بانکى و ارتباطات ضعيف و ناکارآ - کمترين مزيتى ندارند.
بنابراين به نظر ما شرکتهاى مستقر در کشورهاى در حال توسعه فعلاً بايد:
- براى استفاده از سايتهاى دستهبندى شماره ۱، که مناسب معاملات B-to-B هستند (بهويژه اگر تعداد معاملات کم، ولى حجم هر معامله قابل توجه باشد) متمرکز شوند.
- تلاشهاى خود را بر اخذ سفارش بصورت online متمرکز ننمايند، بلکه از وب سايت بعنوان عامل پشتيبانى از فرآيند فروش استفاده نماييد.
- تلاش نمايند بجاى افزايش فروش، هزينه معاملات خود را کاهش دهند. لازم به يادآورى است که توصيههاى فوق در مورد اکثر شرکتهاى مستقر در کشورهاى توسعهيافته، به استثناى ايالات متحده آمريکا، نيز صادق مىباشند.
[Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...]
توضيحات ويژه در مورد بازارهاى الکترونيک
يک بازار الکترونيک را مىتوان به يک مرکز خريد يا فروشگاه دپارتمانى تشبيه نمود. يک بازار الکترونيک مىتواند خدمات زير را به مراجعين مجازى خود ارائه دهد:
- ترافيک و شهرت (در نتيجهٔ فعاليتهاى تبليغاتى و با حضور مراجعين معروف)
- نرمافزار لازم براى ايجاد فروشگاه مجازى و ميزبانى سايتها (گاهى با يک طرح واحد و سبد خريد مجازى مشترک)
- امکانات پرداخت هزينه (از جمله قرارداد پوششى براى خريد و فروش با کارت اعتباري)
- شرايط عمومى و مشترک فروش
- آمار
يک بازار الکترونيک هرچه خدمات بيشترى ارائه دهد، بازارى با جامعيت بيشتر تلقى مىگردد.
بازارهاى الکترونيک غيرجامع زيادى وجود دارند. زيرا ايجاد آنها بسيار آسان است (مثلاً مىتواند صرفاً فهرستى از ابرلينک - Hyberlink - باشد). همچنين بازارهاى الکترونيک کمتر جامعى وجود دارند (ايجاد آنها بسيار پيچيده و گران است) که اکثر آنها بخشى از خدمات خود را (مثلاً پرداخت) بصورت محلى انجام مىدهند. اکثر بازارهاى الکترونيک جامع مشتريان را هدف قرار مىدهند، ولى بازارهاى غيرجامع هم مشتريان و هم تجار را. اين هدفگيرى به هر نسبتى که باشد تا حدى بصورت فرضى است. بعنوان نمونه سايت مربوط به فروش کراوات [Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...] در اصل تنها مشتريان را هدف قرار داد ولى در حدود ۳۰% حجم فروش آن به خردهفروشان که مقادير بزرگى خريد مىکند اختصاص دارد.
در اينجا ممکن است خوانندگان بخوبى تفاوت بين مفاهيمى مانند سکوهاى فني، ارائهدهندگان حضور در وب، ابزارهاى پرداخت، نرمافزار مورد استفاده براى ايجاد وب، سايتهاى بازرگانى و سکوى بازرگانى را درک نکنند. در واقع مشکل از آنجا ناشى مىشود که اين خدمات مىتوانند بصورت جداگانه يا بصورت يک مجموعه کامل ارائه گردند. همچنين يک سرى مراحل واسطهاى نيز امکانپذير مىباشد. اکثر بازارهاى الکترونيک جامع سعى در ارائه يک مجموعه کامل دارند. با اين حال و بويژه براى کشورهاى در حال توسعه لازم است به دلايل حقوقى يا قراردادي، خدماتى خارج از بسته کامل را جستجو کنند.
دانش تجربى ويژه فروش از راه دور
بيشتر کسب و کارهاى الکترونيک جديد توسط توليدکنندگان يا عمدهفروشان / خردهفروشان سنتى ايجاد شدهاند و آنها را در بيشتر موارد مشکلات ناشى از فروش از راه دور را کمتر از ميزان واقعى برآورد مىکنند. اين موضوع بويژه براى کاربردهاى B-to-B حاد مىباشد. در تلاش براى به حداقل رساندن اتفاقات ناخوشايند و غيرهمنتظره در زير به فهرستى از مشکلات ناشى از فروش راه دور اشاره گرديده است:
- بستهبندي، نوشتن نشاني، تمبر زدن، حمل کردن
- مديريت کالاهاى معيوب و مرجوعي
- انبارداري، مديريت موجودي
- کالاهاى فروش نرفته
- مديريت پايگاههاى اطلاعات مربوط به مشتريان و اقدامات افزايش وفاداري
- وصول مطالبات و اقدامات حقوقي
- کاربرگ مربوط به صادرات
بسيارى از خردهفروشان اينترنتى مشکلات فوق را از طريق استخدام کارشناسان و مشاورينى با تجربه در زمينه سفارش با پست، حل نمودهاند.
در نهايت بايد اذعان نمود که به کمک اينترنت، موجودى کالاها بهطور قابل ملاحظهاى کاهش يافته است و تجار الکترونيک تنها يک جايگاه مجازي، بدون سر و کار داشتن با کالاهاى فيزيکى را مديريت مىنمايند. اين نظريه وجود دارد که توليدکنندگان کالاهاى فروش رفته در مقادير کم را مستقيماً به خريداران تحويل دهند (يعنى حمل قطرهاي).
در واقع اين امر تنها در صورتى امکانپذير است که:
- توليدکنندگان مجهز بوده و بخواهند مقادير کوچک را حمل کنند. براى ترغيب آنها به انجام سرمايهگذارى لازم، حجمهاى پيشبينى شده بايد بزرگ باشند.
- يک سيستم مؤثر تحويل کالا / پستى در دسترس باشد، که تنها در بعضى کشورها امکانپذير است.
دستيابى به اين حمل قطرهاى واقعاً استثنايى است. حتى غولهاى تجارت الکترونيک مانند آمازون بايد مقادير حجيمى از موجودى را نگهدارى نمايند.
کشورهاى در حال توسعه اغلب با مشکلاتى در حمل مقادير که به واسطه خسارات، تأخيرات و هزينههاى سنگين محموله مواجه هستند. براى کاهش اين مشکلات مىتوان از خدمات پست کردن مجدد (که مثلاً توسط [Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...] ارائه مىشوند) استفاده نمود. به موجب اين طرح بستههاى کوچک بهصورت فله (مثلاً يک بار در هفته) به يک کشور ارسال مىشوند و براى توزيع در اختيار پست محلى قرار مىگيرند.