بازاريابى بين المللى

[Mahan]

شرکتهايى که در صنايع جهانى به فعاليتهاى فروش مشغول هستند چارهاى جز بينالمللى کردن فعاليتها و عمليات خود ندارند. يک صنعت جهاني، صنعتى است که در آن جايگاه استراتژيک رقبا، در يک محدودهٔ جغرافيايى يا بازار ملي، تحت تأثير وضعيت کلى جهانى آنان قرار داشته باشد. بر همين اساس، شرکت جهاني، شرکتى است که بتواند با کشيدن دامنه فعاليتهاى خود به خارج از مرزهاى کشور، در زمينههاى تحقيق و توسعه، توليد، بازاريابى و مالى و اعتبارى امتيازاتى کسب کند که ساير رقباى داراى فعاليتهاى منحصر به بازارهاى داخلى از آن بهرهمند نتوانند شد.

شرکت جهاني، جهان را به منزله يک بازار تصور مىکند. شرکت جهاني، شرکتى است که اهميت مرزها و توليدکنندگان کشورها را به حداقل کاهش دهد و هر کجا که منافع او ايجاب مىکند اقدام به توليد، تأمين مالى يا بازاريابى کند. براى مثال، شرکت فورد، کاميونى توليد مىکند که اطاق راننده آن در اروپا و شاسى آن در امريکاى شمالى توليد مىشود. اين کاميون در برزيل مونتاژ مىشود و سپس براى فروش وارد ايالات متحده مىشود. بدين سان، شرکتهاى جهانى با برنامهريزي، اجرا و هماهنگ کردن فعاليتهاى خود بر يک مبناى بينالمللى به مزاياى زيادى دست مىيازند.
شرکتهاى گسترده در سراسر جهان به سرعت به سمت بينالمللى کردن فعاليتهاى خود حرکت مىکنند. از اينرو شرکتهاى داخلى واقع در صنايع جهانى نيز بايد قبل از اينکه همه درها به روى آنان بسته شود، هر چه سريعتر از خود تحرکى نشان دهند. اين بدان معنا نيست که شرکتهاى کوچک يا متوسط براى موفقيت بايد لزوماً در کشورهاى زيادى فعاليت داشته باشند. اين شرکتها مىتوانند به سياست تمرکز و جاى دادن خود در جاهاى خالى بازارهاى جهانى توسل جويند. اما جهان هر روز کوچکتر مىشود و هر شرکت کوچک يا بزرگى که در بازار جهانى فعاليت دارد، بايد مکان خود را در بازارهاى جهانى بيابد و مستحکم گرداند. يک شرکت در عرصه بازاريابى بينالمللى با شش نوع تصميم عمده روبرو است.