افراد و گروه های با نفوذ:
به طور کلی در مورد گروه ها یا دسته های اصلی موجود درعراق می توان به پنج گروه زیر اشاره نمود:
شیعیان که حدود 65 درصد جمعیت را تشکیل می دهند.
کردهای شیعه با 20 درصد جمعیت عراق در استان های سلیمانیه، اربیل، دهوک و کرکوک ساکن هستند.
اهل سنت که با 32 درصد جمعیت عراق بیشتر در مناطق شمالی و پیرامون بغداد قرار دارند.
ترکمنها که اکنون توسط حزب ترکمن ملی به فعالیت سیاسی می پردازند.
آشوری ها با 3 درصد جمعیت، بخش بزرگی از غیر مسلمان های عراق را تشکیل می دهند و در دوره های مختلف اغلب درگیری هایی با جکومت های موجود در عراق داشته اند.
نمایندگان احزاب نیز از طریق حضور در مجلس و اعلام نظر در خصوص برنامه های پیشنهادی دولت در هدایت کشور نقش دارند. این روند توسط کلیه اجزاب به رسمیت شناخته شده است.
در راستای حفظ دموکراسی، اجزاب به این فرایند قانونی پایبند می باشند. مجموعه قوانین مصوب مجلس در خصوص گروه های سیاسی، نحوه حضور آنها در فعالیت های سیاسی و جایگاه آنها در فعالیت های کشور را به روشنی مشخص نموده است.
چند نهاد قدرت سیاسی دارند که عبارت اند از : عشیره(به معنای همان قبایل و عشایر)، مراجع دینی و احزاب سیاسی.
قدرت گروه عشیره در این میان بیشتر است که عمده دلیل آن به وجود ساختار بومی و سنتی در عراق امروز بر می گردد.
بزرگترین مرجع در عراق ، آیت الله سیستانی می باشد که برخی از اجزاب نیز با حمایت ایشان عمل می کنند اما به طور کلی حضور و دخالت ایشان در مسایل عراق بسیار کم است و تمام امور دفتر ایشان به عهده پسرشان می باشد.
حزب فضیله الاسلامی، جریان صدر، جیش المهدی شاخه نظامی جریان صدر، حزب بعث از جمله گروه های موجود هستند. به طور کلی تعداد احزاب در عراق بسیار زیاد است و انشعابات درونی اجزاب نیز زیاد است. برای مثال در چند سال اخیر حزب الدعوه به شش شاخه تقسیم شده است.
اجزاب قدرتمند در جامعه عراق عبارت اند از: مجلس اعلای انقلاب اسلامی، حزب الدعوه الاسلامیه، جریان صدر، جریان های اهل سنت، و حزب وفاق وطنی به رهبری علاوهی. سه گروه جریان صدری، حزب الدعوه و مجلس اعلای اسلامی از گروه های فعال سیاسی شیعی می باشند.
کردها در نواحی شمال و شمال شرقی عراف که به کردستان عراق مشهور است زندگی می کنند . از لحاظ فرهنگی و زبانی و طرز پوشش با عرب ها متفاوتند. از لحاظ سیاسی مستقل عمل می کنند، دارای مجلس بوده و ریاست جمهوری کردستان اکنون آقای مسعود بارزانی است.
پس از جنگ کویت و عراق و وضع ممنوعیت پرواز عراق به بالای خط 23 درجه در سال 1991 کردهای عراق عملا توانستند حموکت خود را تاسیس نمایند و با حل اختلافات گروهی و قیام علیه حکوکت بعث، حکومت منطقه را به عهده گرفتند. کردها این خیزش را راپه رین می نامند. پس از ده سال و با حمله دوباره آمریکا به عراف در شمال و شمال شرقی عراف که به کردستان معروف است کردها حکومت خود مختار کردستان را در جمهوری فدرال عراق به طور رسمی تشکیل دادند. در دوره اخیر نیز نهادهای اصلی سیاست شامل ریاست جمهوری و وزارت خارچه عراف توسط کردها اداره می گردد. کردستان عراق به شش استان تقسیم شده است که از این میان بر سه استان اربیل، سلیمانیه، دهوک و قسمت هایی از استان های نینوا و دیاله تسلط دارند.
در چنین شرایطی جهت موفقیت در بازار این کشور و انجام طرح های کلان اقتصادی، تجاری و سرمایه گذاری در عراق، برقراری و حفظ ارتباط با اعضای گروه های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و بازرگانی راهگشا می باشد.
