ورود به حساب ثبت نام جدید فراموشی کلمه عبور
برای ورود به حساب کاربری خود، نام کاربری و کلمه عبورتان را در زیر وارد کرده و روی «ورود به سایت» کلیک کنید.





اگر فرم ثبت نام برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.









اگر فرم بازیابی کلمه عبور برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.





صفحه 2 از 2 نخست 12
نمایش نتایج: از شماره 11 تا 12 , از مجموع 12
  1. #11
    تاریخ عضویت
    Dec 2012
    محل سکونت
    تهران
    سن
    44
    نوشته ها
    2,737
    2,319
    کاربر ممتاز
    کاربر ممتاز

    ايالات متحده آمريکا

    مناطق تجارى خارجى (FTZ) در ايالات متحده آمريکا، اولين بار با تصويب قانونى آن در سال ۱۹۳۴ ميلادى مطرح گرديد. (U.N. Op. P.410)
    در سالهاى دههٔ ۱۹۳۰ ميلادى بحران و رکود اقتصادى زمينهساز بيکارى گسترده در اکثر کشورهائى صنعتى از جمله، ايالات متحده آمريکا گرديده بود. در اين شرايط ايجاد مناطق آزاد تجارى بهمنظور مشارکت بيشتر آمريکا در تجارت بينالمللى و استفاده از ظرفيتهاى خالى اقتصاد جهانى بود.
    البته بايد به خاطر داشت، که دلايل و اهداف تأسيس مناطق تجارى خارجى در ايالات متحده کاملاً با اهداف مناطق مذکور در اروپاى مرکزى و شرقي، و همچنين با اهداف اين مناطق در کشورهاى در حال توسعه، متفاوت و متمايز بودند، در واقع مىتوان گفت: هدف اصلى مناطق تجارى ايالات متحده و همچنين شرکتهاى منطقهاى مربوط به آن، عبارت از فعال کردن و به کار انداختن فعاليتهاى اقتصادى در محلهاى انتخاب شده بود.
    در آمريکا مناطق تجارى آزاد، طبق تعريف مناطقى هستند، که از لحاظ جغرافيائى در داخل ايالات متحده قرار دارند، اما از لحاظ قانونى در خارج از مناطق گمرکى قرار مىگيرند.

    مناطق آزاد ایالات متحده آمریکا
    - اول. تجاوز از دويست منطقه تجارى خارجى و مناطقى فرعى وابسته به آنها که به لحاظ فيزيکى خارج از حوزهٔ گمرکى اين کشور قرار دارند.
    هدف اصلى اين مناطق در درجهٔ اول، مشارکت بيشتر در تجارت بينالمللي، و در درجه دوم افزايش اشتغال در دورهٔ بحران بزرگ (دهه ۱۹۳۰) بوده است.

    - دوم. چندين منطقه و ايالت مستقل وجود دارند، که با استفاده از مزاياى مالياتي، شرکتهاى منطقهاى در آنها فعاليت اقتصادى قابل توجهى داشته و توانستهاند از بيکارى و رکود در اقتصاد آمريکا بکاهند.در سال ۱۹۸۰ ميلادى اين آثار مثبت بهطور روشنترى نمودار شدهاند.

    - سوم. تعدادى از پارکهاى علمى (Scienceporks) وجود دارند، که در صنايع با تکنولوژى بالا که در رابطه با مناطق آزاد کوچک هستند فعال مىباشند. پارکهاى علمى نتيجه دو عامل هستند: يکي، استفاده از استعدادهاى علمى در دانشگاههاى عمده و مهم، و ديگرى توجه دولت به اين مرکز از طريق ايجاد تسهيلات تحقيق و توسعه (RSD)، و در نتيجه جذب سرمايهها به اين مراکز. در اين مراکز علمي، ديدگاههاى تکنولوژيکى جديد، حرفههائى با سطح مهارت و تخصص بالا و ساير شرايط لازم بهوجود آمدهاند.

    علىرغم اختلاف در کيفيت نقش و تأثيرگذارى هر سه مورد فوقالذکر يعني: منطقه تجارى خارجي، شرکتهاى منطقهاي، و پارکهاى علمي، تأثيرات سازندهاى در اقتصاد ايالات متحده آمريکا داشتهاند. که از جمله مهمترين آنها ايجاد محيطهائى است، که نوآورى و فعاليت تشکيلات اقتصادى را تشويق مىکند. که ايالات متحده، هنوز بهطور کامل به اين اهداف دست نيافته است، البته پارکهاى علمى يادشده، نقش مهمى در ترفيع ايالات متحده در امر رقابت بينالمللى داشتهاند. از دو نوع پارک علمى (مراکزى که بهطور خودجوش بهوجود آمدهاند و مراکزى که براساس برنامه و هدف تأسيس شدهاند) در حال حاضر پارکهاى عملى نوع دوم، در حال احداث هستند. مشهورترين و موفقترين پارکهاى علمى که به دسته اول تعلق دارند عبارت هستند از:
    Siliconvalley در منطقه Santaclara کاليفرنيا، نزديک به دانشگاه استانفورد، Boston's route 128 در نزديکى انستيتو تکنولوژى ماساچوست و دانشگاه هارواد، پارک شمال North Carolina's Research Triangle Park در نزديکى دانشگاه دوک (Duke) و دانشگاه کاروليناى شمالى Carolina.
    منابع مالى تأمينکننده براى پارکهاى مذکور، شامل: کمکهاى دولتى و استفاده از مالياتهاى تحقيق و توسعه توسط مناطق مىباشند، علاوه بر اينها برخى از شرکتهاى فعال در مناطق، که براى توليدات خود از تکنولوژى پيشرفته استفاده مىکنند نيز جزء منابع تأمين مالى پارکهاى علمى به شمار مىآيند.

    عمدهترين دستاورد اين پارکها ايجاد محيطهائى براى خلق تکنولوژى جديد، و تربيت افراد متخصص که در فرآيندهاى توليد اين عوامل نقش مؤثرى را ايفاء مىکنند، مىباشد.

    با اين حال فعلاً هيچ فهرست جامعى براى کم و کيف نوآورىهاى جديد که از اين مراکز بهدست مىآيند وجود ندارد و مىتوان عملکرد آنها را صرفاً براساس برخى تخمينها ارزيابى کرد.

    امتيازاتى که در آمريکا براى مناطق تجارى قائل شدهاند، شامل استفاده از نرخ تعرفه کمتر براى واردات مىباشد که در صنايع، اين سياست بهگونهاى است که نرخ تعرفه در مورد واردات اجراء کالاهاى صنعتي، بيش از نرخ تعرفه مربوط به توليدات نهائى مىباشد. صنعت اتومبيلسازى از جمله صنايعى است، که مشمول سياستهاى فوقالذکر مىگردد. به نظر مىرسد، فعاليت عمدهٔ صنعتى در مناطق تجارى خارجى به صنايع اتومبيلسازى اختصاص دارد. در عين حال دليلى براين مطلب که نرخ اشتغال در اين صنعت بدون وجود مناطق مذکور پائينتر مىبود وجود ندارد. (U.N. Op. Cit. P.411)
    درباره علت اين تفاوت در نرخ تعرفهها بايد گفت که از آنجائى که تقاضا براى قطعات يدکى بيش از تقاضا براى توليدات آنها است، بدين لحاظ درصدد بالا بودن نرخ تعرفه براى قطعات يدکى از واردات آنها نسبت به واردات کالاهاى نهائى جلوگيرى به عمل خواهد آمد در اين شرايط يا بايد کالاهاى نهائى را وارد کرد و يا قطعات را در داخل توليد کرد.

    دسته اول از مناطق آزاد (مناطق تجارى خارجي) به دو گروه اساسى تقسيم مىشوند: ۱. مناطق اصلى با هدفهاى کلي. ۲. مناطق فرعى با هدفهاى خاص مناطق اصلى با هدفهاى کلى عبارت از مناطقى هستند که تحت شمول و نظارت گمرکات ايالات متحده مىباشند. مناطق مذکور معمولاً در مجاورت و نزديکى انبارهاى بزرگ و در کنار پارکها و مراکز صنعتى قرار گرفتهاند. اما مناطق فرعي، علىرغم، مناطق نوع اول، بيشتر مرکز فعاليت شرکتهاى خصوصى هستند، که به اهداف مشخص توجه دارند، اين مناطق از لحاظ تکنولوژيکى تحت تأثير مناطق نوع اول مىباشند، اما عملکرد خاص خود را دارند.

    مناطق با هدفهاى کلى بهوسيله کمکهاى دولتى تأسيس مىگردند، اين کمکها توسط مسئولين مربوطه در واشنگتن D.C تأمين مىگردند.
    اصلاحيه قانون سال ۱۹۳۴ در زمينه مناطق آزاد، محدوديتهائى موجود در قانون اوليه را که شامل: محدوديتهاى مربوط به: صادرات مجدد، نقل و انتقال، و ممنوعيت از فعاليتهاى نمايشگاهى و کارخانهاى مىگرديد، مرتفع ساخت. اصلاحيه مذکور در سال ۱۹۵۰ ميلادى به تصويب رسيد.
    در سال ۱۹۸۰ ميلادى وزارت دارائى ايالات متحده با کاهش ماليات بر ارزش افزوده قابل تعرفه، که شامل درصدى از کل ارزش افزوده مىباشد، زمينههاى جذب سرمايهها و صنايع خارجى را به اقتصاد آمريکا فراهم آورد. اين کاهش براساس مستثنا کردن هزينههاى حمل و نقل، حق دلالي، و بيمه، از کل هزينهها جهت دريافت تعرفه صورت گرفت.

    در اواخر سال ۱۹۸۷ ميلادي، تعداد ۳۶ منطقه فرعى و منطقهاى با هدف کلى تشکيل گرديده است، که در معرض فعاليتهاى اقتصادي، البته با برخى محدوديتهاى قرار گرفتهاند.

    در مجموع، وجود برخى از مشوقها و محرکها در مناطق ويژه اقتصادى ايالات متحده مانند: هزينههاى بيمه پائينتر، معافيت از مالياتهاى ايالتى و ماليات بر ارزش افزوده منطقهاى و ايجاد خدمات گمرکى باعث شد، اين مناطق نسبت به ساير نواحى کشور، براى واردات و صادرات کالاها از موقعيت بهترى برخوردار باشند.

    تعرفهها براى صنايع اتومبيلسازى به شکل توليد نهائى در سطح ۵/۲ درصد بود، در حالى که تعرفههاى مربوطه در مورد توليد اجزاء يا بخشهائى از اتومبيل حدود ۴ درصد را شامل مىشد. (U.N.Op. Cit. P.413) برخى از شرکتها ممکن است براى اجتناب از پرداخت تعرفهٔ بيشتر از اجراء طرحهاى اتومبيلسازى در مناطق فرعى استفاده کنند. در سال ۱۹۸۶ تخمين زده شد که ۹ درصد از فعاليت اقتصادى مناطق، بهوسيله شرکتهاى صنعتى انجام شده که سعى داشتهاند از پرداخت تعرفه بيشتر، براى توليد بخشهائى از کالا شانه خالى کنند.



    عملکرد مناطق آزاد در آمريکا

    مىتوان سه دسته اطلاعات را بهمنظور ارزيابى عملکرد مناطق آزاد، در ايالات متحده مورد توجه قرار دارد.
    Taylor & Francis، The International Trade Journal Vol VII، n.2 1992 .P.1830
    اولين دسته از اين اطلاعات بيانگر فعاليتهاى کلى مناطقى هستند، که در اين کشور قرار دارند و رشد مناطق آزاد با هدفهاى کلي، و مناطق با هدفهاى فرعى را، به همراه مقاديرى از کالاهاى مورد معامله نشان مىدهند. در جدول (۱۳) تعداد مناطق با اهداف کلي، از هفت منطقه در سال ۱۹۷۰ به ۱۳۸ منطقه در سال ۱۹۸۷ افزايش پيدا کرده، در حالى که تعداد مناطق با اهداف فرعى از سه منطقه به ۱۰۱ منطقه طى همان سالها افزايش داشته است.

    در سالهاى ۱۹۸۶-۸۷ ميزان سهم فعاليت دسته اول در صادرات ۶۰ درصد، ميزان سهم فعاليت دسته دوم در صادرات ۴۰ درصد بوده است.
    رشد سريع فعاليتهاى مناطق فرعى از ۴۰۰ ميليون دلار، در سال ۱۹۸۷ به ۱/۳۷ ميليارد دلار، در سال ۱۹۸۷، رشد فعاليت مناطق با اهداف کلى را تحتالشعاع قرار داده بهطورى که براى اين مناطق تنها افزايش معادل ۱/۲ ميليارد دلار در همان دوره زمانى گزارش شده است.
    آمارهاى يادشده را نيز مىتوان در جدول زير مشاهده نمود.

    جدول شاخصهاى فعاليت مناطق آزاد در ايالات متحده آمريکا
    عملکرد مناطق آزاد در ساير کشورها و سير تحول آنها-untitled-jpg
    Source Annual Reports of Foreign Trade Zones

    دومين دسته از اطلاعات، به اجزاء اصلى فعاليتها در مناطق با هدفهاى کلى و مناطق فرعى مربوط مىباشد، که جزء اصلى آن نيز به شرکتهاى ماشينسازى ارتباط پيدا مىکند. گزارش سالانه هيئت مناطق تجارى خارجي، حالى از اين است، که در شش سال گذشته رشدى مستمر، در تعداد فعاليتهاى مناطق فرعي، و ميزان کالاهاى دريافتي، وجود داشته است. (Ibid.P.184)
    در جدول تغييرات در فعاليتهاى اصلى مناطق فرعى مدنظر مىباشد، که با صنعت اتومبيلسازى در ارتباط است؛ فعاليتهاى گسترده شرکتهاى اتومبيلسازى از مهمترين دلايل افزايش چشمگير در فعاليتهاى اين مناطق محسوب مىشوند.

    جدول مناطق فرعى تحتنظر و فعاليت طرحهاى مراکز خودکار در ايالات متحده آمريکا طى سالهاى ۱۹۸۱-۱۹۸۶
    عملکرد مناطق آزاد در ساير کشورها و سير تحول آنها-untitled-jpg
    Source Foreign Trade Zones Board.

    در سال ۱۹۸۶ ميلادى شرکتهاى اتومبيلسازى در مناطق فرعى ۸۵ درصد از کالاها را از مناطق تجارى خارجى دريافت کردهاند.
    دستهٔ سوم از اطلاعات به مقايسه فعاليت صادرات - واردات از سال ۱۹۷۸ مىپردازد. در اينجا واردات بر صادرات در همهٔ بخشها فزونى دارد. بيشترين رشد در صادرات از ۶۰۰ ميليون دلار در سال ۱۹۷۸، به حدود ۸/۸ ميليارد دلار در سال ۱۹۸۶ بالغ گرديد. و اين نشان مىدهد که شرکتها صادراتشان از ۲۰۰ ميليون به ۸/۴ ميليارد دلار در همان زمان مىرسد. در اين زمينه مىتوان بخ جدول زير مراجعه کرد.

    جدول فعاليتهاى واردات و صادرات در مناطق آزاد ايالات متحده آمريکا طى سالهاى ۱۹۷۸-۸۶
    عملکرد مناطق آزاد در ساير کشورها و سير تحول آنها-untitled-jpg
    Source Foreign Trade Zones Board.

    a: کمتر از ۵ درصد ميليون دلار يا کمتر از يک درصد صادرات.
    سرانجام مىتوان چنين نتيجهگيرى کرد، که دليل اصلى رشد سريع مناطق آزاد در ايالات متحده آمريکا عبارت از به کار گرفتن نرخ تعرفههاى مناسب با پائين آوردن نرخهاى تعرفهاى در بخشهاى وارداتى جهت توليد در بازار داخلى مىباشد.
    براى ادامه روند موفقيتآميز، توصيه مىشود، که قوانينى در ارتباط با ماليات بر درآمدهاى ناشى از صادرات مجدد از مناطق آزاد وضع شوند که باعث رونق مناطق آزاد گردند.
    تصاویر پیوست شده تصاویر پیوست شده
    [Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...]

    [Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...]

    [Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...]

    [Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...]

    [Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...]
  2. #12
    تاریخ عضویت
    Dec 2012
    محل سکونت
    تهران
    سن
    44
    نوشته ها
    2,737
    2,319
    کاربر ممتاز
    کاربر ممتاز

    جمهورى خلق چين

    مناطق اقتصادى ويژه (Special Economic Zones) که در واقع همان مناطق آزاد اقتصادى بهشمار مىآيند، بخشى از اصلاحات سياسى - اقتصادى است، که از دههٔ هفتاد در چين آغاز شده است. اصلاحات مذکور ويژگىهاى خاصى هستند که آنها را اصلاحات مشابه در کشورهاى اروپاى شرقى و يا اتحاد شوروى سابق، متمايز مىسازد. اصلاحات اقتصادى در چين بيشتر بر ”مرکز زدائي“ تصميمگيرىها و استفاده از نظام قيمتهاى بازار و در عين حال حفظ و تداوم مالکيتهاى دولتى و تعاونى تکيه دارد.

    کاهش کنترلهائى دولتي، بهويژه در روابط تجارى با کشورهاى خارجى از طريق تأسيس مناطق اقتصادى ويژه (SEZ) از جمله اصلاحات اقتصادى است، که در پى اصلاحات يادشده در بالا در جمهورى خلق چين به کار گرفته شده است؛ به تعبير ديگر مىتوان گفت: مناطق اقتصادى ويژه يکى از راهبردهاى تلفيق اقتصاد بازار در اقتصاد سوسياليسم بوده است. عنوان ”سوسياليسم بازار“ نشان دهنده مدنظر قرار دادن ترکيبى از مکانيزمهاى بازار و برنامه در اصلاحات اقتصادى اخير جمهورى خلق چين است، که در اثر اين سياستها رشد قابل ملاحظهاى در بخشهاى صنعتى و کشاورزى حاصل شده است. در بخش کشاورزى حذف قيمتهاى از پيش تعيين شده و اجازه بهرهبردارى خصوصى به دهقانان، بدون تفويض حق مالکيت زمينهساز افزايش توليد و در پى آن افزايش درآمد کشاورزان گرديد. همچنين ايجاد بنگاههاى روستائى که از مالکيت جمعى برخوردار بودند. ولى براساس مکانيزم بازار عمل مىکردند باعث افزايش اشتغال شد.

    در بخش صنعت، اصلاحات در مديريت بنگاههاى دولتي، از طريق افزايش اختيارات مديران، خريد و فروش کالاها، تعيين قيمت آنها براساس ضوابط بازار باعث رشد اقتصادى در اين بخش گرديد.

    درباره ويژگىهاى اين بنگاهها بايد گفت: اگرچه مديران آنها به اندازه مديران شرکتها در غرب از اختيارات برخوردار نيستند، اما در مقابل
    کارکنان بنگاهها از حقوق مالکيت در بنگاه برخوردار هستند، که اين امر در شرکتهاى غربى وجود ندارد.

    مناطق آزاد چين در سال ۱۹۷۹ شروع به فعاليت کردند. اين مناطق در سواحل جنوبى و شمالى کشور قرار دارند، که از جمله مهمترين آنها: شنژن (Zhen Zhen) شانتو (Shantou)، ژوهاى (Zhuhai)، زيامن (Xiamen) و شکو (Shekou) مىباشند.
    اهداف اصلى مناطق آزاد چين عبارتند از: (A.P.O EXPORT PROCESSING ZONES IN ASIA: SOME DIMENSIONS،(Tokyo Apo pub 1977)
    ۱. جذب سرمايههاى خارجى
    ۲. گسترش تجارت
    ۳. ايجاد فرصتهاى شغلى
    ۴. انتقال تکنولوژى

    منطقه آزاد ژوهاى (Zhuhai)
    در طرح اوليه براى فعاليتهاى اقتصادى در اين منطقه، پنج نکته زير مدنظر قرار گرفته است:
    (OECD CHINA'S SPECIAL ECONOMIC ZONES، PARIS: OECD PUB؛1986 ،P.104)
    - تأسيسات صنعتى به مناطق مرکزى اختصاص يافته و ۳۷ درصد از سطح زمين را تصرف مىکنند.
    - واحدهاى تجارى و مسکونى در مرکز و در سمت شرق منطقه، ۱۷ درصد از سطح زمين را به خود اختصاص مىدهند.
    - تأسيسات توريسم (هتل، اقامتگاهها) در شرق و غرب منطقه آزاد ۱۹ درصد از سطح زمين را اشغال مىکنند.
    - براى سهولت ارائه خدمات اطلاعاتي، پزشکى و عمومى ۶ درصد از سطح زمين اختصاص داده شده است.
    - ۲۱درصد از سطح زمين نيز براى جادههاى ساده و درختکارى نگه داشته شده است.
    منطقه آزاد ژوهاى در حوزهٔ رود مرواريد و در منطقهاى پشت شهر ماکاو قرار گرفته است.
    شهر ژوهاى ۶۵۴ کيلومتر مريع مساخت دارد و وسعت منطقه آزاد آن ۱۶/۱۵ کيلومتر مربع است. جمعيت منطقه آزاد ژوهاى براساس آمار سال ۱۹۸۲ ميلادى ۹۶۰۰ نفر بوده است. به لحاظ فعاليتهاى اقتصادى اکنون تأسيسات صنعتى که در حال احداث است شامل تأسيسات مربوط به کالاهاى الکترونيکي، منسوجات، محصولات شيميائي، صنايع غذائي، ماشينآلات و ابزار مهندسي، و مواد پتروشيمى مىگردد.
    در زمينه تأسيسات صنعتى کارخانجات آلومينيم و چينى داراى اولويت ويژهاى هستند و تأکيد خاصى بر فعاليتهاى جهانگردى وجود دارد. صادرات اين منطقه بيشتر شامل محصولات کشاورزي، ماهي، و کالاهاى کنسرو شده مىشود. ميزان سرمايهگذارى خارجى در ژوئن ۱۹۸۲ در اين منطقه را مىتوان در جدول زير مشاهده کرد.
    عملکرد مناطق آزاد در ساير کشورها و سير تحول آنها-untitled-jpg
    کل درآمد ناشى از خدمات و تجارت در اين منطقه آزاد از سال ۱۹۸۲ ميلادى تاکنون بيش از ۱۰۰ ميليون دلار برآورد شده است.
    در ژون ۱۹۸۴ کميتهٔ حزب کمونيست در منطقه آزاد ژوهاى سياستهاى جديدى را دربارهٔ اندازه (مقدار) سرمايهگذارىهاى مشترک مجاز، خريد توليدات از بنگاهها و شرکتهاى فعال در منطقه آزاد اجازه داده شد تا توليدات آنها را به قيمت ۳۰ درصد بالاى هزينه تمام شده، به بازار داخلى عرضه کنند؛ همچنين اجازه يافتند مازاد بر نياز داخلى را به طرفهاى خارجى بفروشند. اين سياستها توجه بيشترى به نقش تجارى اين منطقه آزاد در تسريع رشد اقتصادى جمهورى خلق چين داشت.

    منطقه آزاد شانتو (Shontou)
    اين منطقه در استان ”جيوجوند“ (Guogond) در جنوب چين قرار گرفته است. پس از سال ۱۹۸۳ ميلادي، شهر بندرى ”شانتو“ محلى براى روابط تجارى بين آمريکا و کشورهاى اروپائى با چين گرديد و انتخاب شانتو بهعنوان منطقه آزاد به دليل سابقه اين بندر در فعاليتهاى تجارى و بازرگانى سنتى بوده است. مساحت منطقه مذکور، ۶/۵۲ کيلومتر مربع بوده است. صنايع فعال در اقتصاد اين منطقه، شامل: صنايع ترکيب مواد، الکترونيک، ارتباط از راه دور، محصولات کنسرو شده، پلاستيک و صنايع دستى مىباشد.
    اين منطقه در زمينه کشاورزى در محصولاتى همچون: ميوه، سبزيجات، محصولات دريائي، و حيوانات اهلى فعال مىباشد.

    در طرح اوليه تأسيس منطقه ”شانتو“ توسعه، جهانگردى و پردازش صادرات محصولات کارخانهاى سبک مطرح گرديد. که در وهلهٔ اول تأکيد بر صنايع کاربر و در مرحله دوم تأکيد بر صنايع سرمايهبر بود. در سال ۱۹۸۱ تصميم گرفته شد، که چهار شرکت پيشرفته، شامل يک شرکت کشاورزى بازرگاني، يک شرکت جهانگردى يک شرکت خدماتي، يک شرکت پيشرفته مديريت در اين منطقه تأسيس شود. همچنين ۲۳ طرح مورد مطالعه قرار گرفت که بيست طرح مربوط به کارخانههاى صنعتي، دو طرح براى فعاليتهاى دامدارى و يک طرح براى رستورانهاى سلف سرويس بود تا پايان سال ۱۹۸۴ براساس گزارش ارائه شده هيجده سرمايهگذارى و توليد مشترک انجام يا مشغول به کار شدهاند.
    سرمايهگذارى مستقيم خارجى در منطقه ”شانتو“ در سال ۱۹۸۳ را مىتوان در جدول زير مشاهده کرد.
    عملکرد مناطق آزاد در ساير کشورها و سير تحول آنها-untitled-jpg


    منطقه آزاد زيامن (Xiamen)
    ”زيامن“ برخلاف مناطق ديگر، در استان ”فوجيان“ (Fajian) و در سواحل مرکزى چين با مساحتى برابر با ۱۳۱ کيلومترى مربع واقع شده است. اقتصاد سنتى اين منطقه بر ماهيگيرى و تجارت با مناطق داخلى چين متمرکز بوده است. امروزه روابط گسترده تجارى با بيش از شصت کشور خارجي، اين منطقه را يکى از مهمترين بنادر چين کرده است. ارتباط استان ”فوجيان“ با فيليپين، سنگاپور، اندونزي، ژاپن، و ايالات متحده آمريکا از طريق اين بندر برقرار مىگردد.

    بندر ”زيامن“ در اکتبر ۱۹۸۱ ميلادى تأسيس شد. طرح توسعه اين منطقه با سرمايهگذارى در صنايع سبک ساختمانسازى در منطقه هيولى (Huli) آغاز شد. منطقه مذکور حدود هفت کيلومتر از مرکز شهر و سه کيلومتر از بندر جديد و بزرگ ”دوگ دو“ (Dougdu) و ۵/۲ کيلومتر از فرودگاه جديدالاحداث زيامن فاصله دارد. منطقه ”هيولي“ براى جذب سرمايهگذاري، جهت مدرنيزاسيون صنعتى تأسيس شده و علاوه بر آن وظايف توليد محصولات اساسى و فروش آنها به بازارهاى داخلى را نيز برعهده دارد. صنايع فعال در منطقه ”زيامن“ شامل: صنايع توليد نيرو، الکترونيک، ماشين ابزار، صنايع شيميائي، ارتباط از راه دور، صنايع غذائي، پلاستيک و چرم مىگردند. در بخش کشاورزي، محصولات برنج، نيشکر، بادام زميني، چاي، و ميوه مدنظر هستند. در زمينهٔ تجارت خارجى ميزان صادرات ۱۲۰ ميليون دلار است که ۸۱ درصد از صادرات آن را، توليدات معدنى و محصولات کنسروشده تشکيل مىدهند.

    در مورد سرمايهگذارى انجام شده، بايد گفت: ۱۵۳ قرارداد، ۷۱۶ ميليون دلار سرمايهگذارى تعهد شده، ۴۰۵ ميليون دلار سرمايهگذارى مستقيم خارجي، مطرح گرديده بوده که سهم سرمايهگذارى ايالات متحده آمريکا و ژاپن، حدود ۵۹ طرح کامل بوده است. (Ibid، P.110)
    براى منطقه آزاد ”زيامن“ مشوقهاى در نظر گرفته شده که براى ساير مناطق مدنظر نبوده از جمله اينکه سهم خارجيان از سرمايهگذارى بين حداقل ۲۵ تا حداکثر ۱۰۰ درصد در نظر گرفته شده است. ماليات بر سود در مورد صنايع کارخانهاى به ميزان ۱۵ درصد وضع شده است. مدت اجارهٔ زمين بهطور متوسط بيست تا شصت سال است، که پس از استفاده بايد به دولت انتقال داده شود. نرخ اجاره يک تا سه يوان (Rmb) براى هر متر مربع، به علاوه ۶۰-۵۰۰ يوان براى هزينههاى تسطيح و آمادهسازى زمين است.
    بهطور خلاصه در مورد مشوقها بايد گفت: آنها نقش مفيدى در رونق فعاليتهاى اقتصادى منطقه ”زيامن“ داشتهاند.
    عملکرد مناطق آزاد در ساير کشورها و سير تحول آنها-untitled-jpg
    تا پايان سپتامبر ۱۹۸۰، يازده قرارداد سرمايهگذارى مشترک با منطقه آزاد ”زيامن“ امضاء شد که اکثر اين پروژهها تاکنون در مرحله ساخت و گسترش هستند.

    با توجه به جاذبههاى ايجاد شده در اين بندر و گسترش سرمايهگذارىهاى خارجى در آن، شايد بتوان گفت که منطقه آزاد ”زيامن“ نقش با اهميت و ويژهاى در جذب سرمايههاى خارجى به چين داشته است. بدين ترتيب، اين منطقه به سمت يک پايگاه بزرگ جهانگردى و صادرات صنايع سبک و واردات کالاهاى اساسى پيش مىرود و ارتباط تجارى گستردهاى بين چين و کشورهاى جهانى برقرار مىکند.

    منطقه آزاد شنژن (Shen Zhen)
    منطقه آزاد ويژه شنژن توسعه يافتهترين منطقه آزاد در بين مناطق اقتصادى ويژه (SEZ) چين است، که در استان ”دوگ دو“ (Guong dong) قرار گرفته است، مساحت اين منطقه ۳۲۷ کيلومتر مربع است و جمعيت آن ۰۰۰/۳۰۰ نفر مىباشد. فعاليتهاى صنعتى در اين منطقه شامل: صنايع الکترونيک، ارتباط از راه دور، نفت، پتروشيمى و صنايع حمل و نقل است. ارزش افزوده خالص صنعت، ۸۰۲ ميليون يوان (Rmb) در سال ۱۹۸۳ ميلادى بوده که يک سوم آن از شرکتهاى خارجى ناشى شده است. (Ibid، P.119)

    در زمينهٔ فعاليتهاى کشاورزى مىتوان به محصولات لبنى (لبنياتي)، مرغ، سبزيجات و مانند آنها اشاره کرد. در ابتدا، سرمايهگذارى در منطقه آزاد شنژن به سه نوع تفکيک شده بود. اول، زيربناهاى اجتماعي، دوم جهانگردى و سوم صنايع مدرن. اين منطقه براساس برنامه دولت مرکزي، پايگاهى براى ورود و انتقال تکنولوژى پيشرفته از طريق تأسيس صنايع جديد به حساب مىآيد؛ اگرچه اين صنايع مدرن، بيشتر در صنايع سبک کارخانهاى متمرکز هستند. شنژن در مقايسه با هنگکنگ که از ساختار زيربنائى مناسبترى براى توليدات کارخانهاى با تکنولوژى سبک برخوردار است، دچار مشکلاتى مىباشد، اما در عين حال تلاشهاى قابل توجهى براى گسترش صنايع سبک به عمل آمده است.

    بخش صنعتى شکو (Shekou) در منطقه آزاد شنژن از اهميت ويژهاى برخوردار است، که ابتدا با وسعت يک کيلومتر مربع در قسمت جنوب منطقه مذکور قرار گرفت و تحت مديريت مستقيم وزارت ارتباطات و کشتيرانى (CMSN) Chin a Ministery of Communications and Navigation بود. شکو داراى شرکتهاى چينى با سرمايهگذارى مشترک طرفهاى خارجى است، که از سال ۱۹۷۹ ميلادى در اين منطقه شروع به کار کردهاند. در پايان سال ۱۹۸۳ ميلادي، بيش از يکصد کيلومتر مربع، از زمينهاى اين بخش، براى فعاليتهاى صنعتى آماده و بيش از شصت بلوک مسکونى براى کارگران ساخته شد و ساير خدمات از جمله: هتل و رستوران نيز مهيا گرديد، و دانشگاه جديد ”شنژن“ از سال ۱۹۸۴ ميلادى به ”شيکو“ انتقال يافت.

    در ژوئن سال ۱۹۸۳ بيش از شصت طرح سرمايهگذارى مشترک در ناحيه مذکور فعال شد، که واردات محصولات و کالاهائى با تکنولوژى پيشرفته به اين ناحيه، ۶۷ سرى از ابزارآلات پيشرفته توسط سيزده طرح سرمايهگذارى مشترک همراه با سه نوع تکنولوژى پيشرفته در سطح جهانى و ۳۷ نوع تکنولوژى در سطح متوسط را براى جمهورى خلق چين دربر داشته است.

    ”CMSN“ زمينهساز فعال کردن طرحهاى صنعتى و قراردادهاى سرمايهگذارى مشترک با طرفهاى خارجى بوده است. در ”شکو“ طرحهاى با تکنولوژى پيشرفته و سرمايهبر، همراه با طرحهائى با تکنولوژى کاربر، مدنظر قرار گرفته است. شرکتها از لحاظ مالکيت سهام به سه نوع تقسيم مىشوند: اول، صد در صد مالکيت با CMSN و مديريت با شرکتهاى خارجى دوم، صد در صد مالکيت با شرکتهاى خارجي، و سوم، سرمايهگذارى مشترک و هماهنگى توليد با شرکتهاى خارجي. در مارس ۱۹۸۴ ميلادي، کل سرمايهگذارى تعهد شده از جانب چينىها و شرکتهاى خارجى در ”شيکو“ ۲۰۰ ميليون دلار بوده است. در جدول زير سرمايهگذارىها در اين ناحيه به تفکيک نشان داده شده است.
    عملکرد مناطق آزاد در ساير کشورها و سير تحول آنها-untitled-jpg
    در مورد عملکرد مناطق کلى اقتصادى ويژه (SEZ) در چين بايد گفت: در ابتدا به علت روشن نبودن ماهيت اصلاحات سياسى - اقتصادى در چين، شرکتهاى خارجى به ندرت اقدام به سرمايهگذارى در اين کشور مىکردند، اما روند اصلاحات در چهار سال گذشته، شرايط را بهگونهاى تغيير داد که نه تنها مناطق موجود را گسترش داده، بلکه در ساير مناطق چين نيز امکان سرمايهگذارى خارجى و ايجاد مناطق شامل چهارده شهر ساحلى در ماه مى (Mey) سال ۱۹۸۴ ميلادى را فراهم آورده است.

    در سال ۱۹۸۵ چهار منطقه آزاد به مرحله بهرهبردارى رسيدند. تقريباً در همه مناطق، سرمايهگذارىهاى خارجى جذب شد، اما در ميان آنها منطقه آزاد ”شنژن“ از اهميت درجه يک برخوردار بوده است. در ”ژوهاي“ سرمايهگذارىهاى زيربنائى گستردهاى صورت گرفته و مراکز صنعتى پيشرفتهاى در آنجا تأسيس شده است. در جدول زير ميزان سرمايهگذارى مستقيم خارجى براى چهار منطقه آزاد نشان داده شده است.

    عملکرد مناطق آزاد در ساير کشورها و سير تحول آنها-untitled-jpg
    عملکرد مناطق آزاد در ساير کشورها و سير تحول آنها-untitled-jpg

    جدول زیر میزان استفاده چین از سرمایه گذاری خارجی را از ژانویه 1976 میلادی تا دسامبر 1984 میلادی نشان می دهد:
    عملکرد مناطق آزاد در ساير کشورها و سير تحول آنها-untitled-jpg
    جدول بالا بيان مىکند، که سرمايهگذارى مستقيم خارجى نسبت به وامها نقش کمترى را در کل سرمايه خارجى چين تشکيل مىدهد (در دوره يادشده) جدول همچنين نشان مىدهد، که سرمايه جديد خارجي، داراى رشد نسبى بوده (۱۴ درصد) از سرمايه خارجى براى دوره ۱۹۷۹ - ۱۹۸۲، اما ۲۶ درصد براى دوره ۱۹۷۹ - ۱۹۸۴ و تمايل به استفاده از سرمايهگذارى مستقيم خارجي، بهعنوان يک منبع مهم تأمين سرمايه مدنظر قرار داشته است.

    در مورد نقش مناطق آزاد سرمايهگذارىهاى خارجي، بايد گفت که براى دوره مورد بررسي، سرمايهگذارى مستقيم خارجى در مناطق آزاد، کمى بيشتر از ۱۵ درصد از کل سرمايهگذارى خارجى تعهد شده است.
    در مورد طرحهاى سرمايهگذارىهاى مشترک، آمار نشان مىدهد که شرکتهاى فعال در منطقه آزاد شنژن شامل سرمايهگذارى مشترک با صد در صد مالکيت شرکتهاى خارجى و مديريت داخلى تأمين شدهاند. بيش از ۵۰ درصد از توليدات صنعتى مناطق آزاد چين در سال ۱۹۸۴ را در دست دارند. همچنين براساس برآوردهاى موثق، ارزش توليدات شرکتهائى که با استفاده از سرمايهگذارى داخلى در مناطق آزاد، فعاليت مىکنند سريعاً افزايش مىيابد و گسترش آنها بيش از شرکتهائي، که با سرمايهگذارى مختلط خارجى - چينى يا صد در صد با مالکيت خارجى هستند، مىباشند. که اين امر نهايتاً زمينهساز افزايش سهم توليد شرکتهاى داخلى چين خواهد شد. اما در هر حال فعلاً سرمايهگذارى مشترک خارجى از نقطهنظر سرمايهگذارى نقش مهمى در مناطق اقتصادى ويژه (SEZ) در چين داشته است. از لحاظ ارزش صادراتي، صادراتي، ظرفيت صادراتى منطقه ”شنژن“ طى سه سال دو برابر شده و ارزش کل صادرات آن، حدود ۳/۱ درصد از صادرات کل جمهورى خلق چين در سال ۱۹۸۳ را تشکيل داده است. اين منطقه همچنين طى سالهاى آينده قادر است، گسترش ظرفيت صادراتى خودش را تداوم بخشد و اثرات مثبتى بر عملکرد صادراتى ساير مناطق آزاد داشته باشد. براساس اطلاعات موجود درباره شيوه خريدهاى مالى و بازرگانى مناطق آزاد، ارقام نشان مىدهد که ۴/۲۴ درصد از کالاهاى خريدارى شده بهوسيله مناطق، توسط (SEZ) ساخته شد و ۲۵ درصد خريدهاى ابزار مورد نياز (شامل خريدهاى مربوط به اقلام تکنولوژى ...) و ۶/۵۰ درصد واردات، از کشورهاى خارجى بوده است. در مجموع ظرف چند سال، مناطق آزاد، حدود ۵۰ درصد از توليد کالاهاى سرمايهاى خود را از خارج خريدارى کردهاند. (Ibid، P.138)

    از لحاظ سهم هر يک از کشورهاى خارجى در سرمايهگذارى مشترک با چين، بايد گفت: هنگکنگ به علاوه ماکائو بالاترين سهم را در قراردادهاى سرمايهگذارى تعهد شده دارند.
    شرکتهاى واقع در (SEZ) به کارگران چينى آموزش فنى و حرفهاى را با هزينه کمى تعليم مىدهند. شرکت خدمات کار در ”شنژن“ در
    دوره ۱۹۸۱ - ۸۹ بيش از ۱۲۰۰ نفر را براى پستهاى مديريتى به مناطق آزاد انتقال داده است. در سال ۱۹۸۲ ميلادى بين ۰۰۰/۲۰ تا ۰۰۰/۳۰ نفر کارگر موقتى به مناطق آزاد انتقال يافتهاند.
    دربارهٔ ميزان دستمزدها در مناطق آزاد چين بايد گفت که نسبت به ساير کشورها، مانند: ژاپن هنگکنگ، سنگاپور - به جزء فيليپين - پايينتر است. اين عامل هم، باعث جذب سرمايههاى خارجى شده و هم، زمينهساز ايجاد اشتغال بيشترى در مناطق بوده است.
    تجزيه و تحليل آثار و نتايج اقتصادى تأسيس مناطق آزاد چين، بايستى با توجه به تازه تأسيس بودن آنها صورت گيرد. عوامل گوناگونى مانند: تمايلات و سياستهاى رهبران چين، شرکتها و دولتهاى خارجي، علاوه بر عوامل اقتصادي، در اين بررسى مطرح هستند. رهبران چين به اين حقيقت معتقد هستند که مناطق آزاد، نقش ويژهاى در نوسازى اقتصادى کشور با حداقل هزينه ايفاء مىنمايد. شرکتها و دولتهاى خارجى نيز با شناخت بيشتر از اصلاحات سياسى - اقتصادى جمهورى خلق چين تمايل بيشترى به سرمايهگذارى در اين کشور پيدا کردهاند.

    نتايج اقتصادى مناطق آزاد در چين را در چند محور مىتوان بررسى کرد: ابتدا، بايد گفت از نقطهنظر تأثير SEZ بر نظام اقتصادى چين، اين مناطق نظريه اقتصاد سوسياليستى در چين را متحول کرده و ترکيبى از سوسياليسم و سرمايهدارى را مطرح ساختهاند.
    مسئله ديگر جذب سرمايههاى خارجي، توسط اين مناطق است که در اين رابطه بايد گفت: در حال حاضر عملکرد مناطق آزاد تأثير نسبتاً کمى بر جذب سرمايههاى خارجى داشته است. اما درباره انتقال دانش فنى و تکنولوژي، عملکرد مناطق بهويژه قراردادهاى سرمايهگذارى مشترک در منطقه “شنژن“ به لحاظ جذب تکنولوژى و روشهاى آموزشى در چين از اهميت بالائى برخوردار مىباشد اما با توجه به اينکه از يک سو درجه جذب تکنولوژى توسط شرکتهاى محلى در قراردادهاى بلندمدت بالا است، و از سوى ديگر عوامل انگيزشى براى دريافت تکنولوژى جديد از شرکتهاى خارجى محدود است، بايد گفت که ظرفيت جذب تکنولوژى در شرايط فعلى توسط شرکتهاى چينى بالا نمىباشد.

    از لحاظ آثار بازرگاني، کمک به تعادل تراز پرداختها و کسب عوايد ارزى را مىتوان مدنظر قرار داد. البته در اين زمينهها تجزيه و تحليل براساس اطلاعات ناکافى موجود، داراى مشکلاتى است. در اين رابطه جدول زير برخى اطلاعات را نشان مىدهد.

    عملکرد مناطق آزاد در ساير کشورها و سير تحول آنها-untitled-jpg
    با توجه به اطلاعات جدول فوق بايد گفت که ميزان سرمايهگذارى از محل سود سرمايه براى کل کشور در سال ۱۹۸۰ ميلادي، معادل ۵/۴ درصد از کل عوايد ارزى بوده است. براساس آمار سال مذکور تقريباً ۵۰ درصد از عوايد خالص ارزي، مربوط به سود سرمايهگذارى شدهٔ مناطق آزاد مربوط مىگردد (۲ درصد)، پس مناطق آزاد در حال حاضر از لحاظ عوايد ارزى خالص، داراى اهميت چندانى نيستند و ضرورى است که اين مناطق از طرق مختلف نسبت سرمايهگذارى خارجى در اين مناطق را به کل سرمايهگذارى در چين افزايش دهند.

    از نقطهنظر ايجاد اشتغال، مىتوان گفت که در منطقه آزاد ”شنژن“ حدود ۰۰۰/۱۰۰ کارگر موقت به کار گرفته شدهاند، ضمن اينکه در سال ۱۹۸۴ بيش از ۰۰۰/۱۰ نفر هم در استخدام قطعى بودهاند، در ”ژوهاي“ فعاليتهاى صنعتى در مراحل اوليه فروش است و اشتغالى ايجاد نکرده و در مناطق ”شانتو“ و ي”زيامن“ مشاغل نوعاً ادارى و اجرائى هستند. منافع اشتغال در مناطق در سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۱ ميلادى تقريباً ۰۰۰/۵۹۸ شغل تخمين زده شده، که اين رقم تنها ۲ درصد از اشتغال جديد شهرى اين کشور را تشکيل مىدهند. (OEDCD، Op. Cit. PP. 149، 150)

    بدين لحاظ منافع حاصل از ايجاد اشتغال در مناطق آزاد چين، کوچکتر از استانداردهاى بينالمللى بوده است. به نظر مىرسد براى تقويت نقش مناطق آزاد در جمهورى خلق چين، رهبران اين کشور، بايستى تدابير تازهاى بينديشند، از جمله: افزايش صادرات صنايع سبک از طريق مناطق آزاد، استفاده از تکنولوژى پيشرفته و انتخاب آن دسته از صنايع که از کارائى بيشترى برخوردار هستند. همچنين آنان بايستى از سرمايهگذاران خارجى بخواهند، که در توليدات بخش صنعتي، از تکنولوژى پيشرفته جديد و ماشينآلات لازم استفاده کنند، آنان همچنين ضرورى است که چگونگى انتقال دانش مديريت فنى را به اقتصاد چين از طريق مناطق آزاد مورد توجه قرار دهند.

    در هر حال روند فعاليتها در مناطق آزاد چين رو به بهبود است و گسترش مناطق آزاد اين کشور گواه بر اين مدعا است؛ زيرا اين مناطق از طرق مختلف، مانند: تحول در نظام اقتصادى چين، انتقال تکنولوژي، جذب سرمايههاى خارجي، و ايجاد اشتغال، نقش مثبتى داشته و مىتوانند در نوسازى اقتصادى چين مفيد واقع شوند.
    تصاویر پیوست شده تصاویر پیوست شده
    ویرایش توسط Mahan : 26-03-2013 در ساعت 12:28
    [Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...]

    [Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...]

    [Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...]

    [Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...]

    [Only Registered and Activated Users Can See Links. Click Here To Register...]
صفحه 2 از 2 نخست 12

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. فاينانس چين به طرحهاي فولادي رسيد
    توسط Mahan در انجمن اخبار بازرگانی
    پاسخ ها: 0
    آخرين نوشته: 09-07-2013, 10:33
  2. آسيبشناسي دشواريهاي بازار دارو
    توسط Mahan در انجمن اخبار بازرگانی
    پاسخ ها: 0
    آخرين نوشته: 27-06-2013, 10:51
  3. نوبت غيبت به شير كمچرب رسيد
    توسط Mahan در انجمن اخبار بازرگانی
    پاسخ ها: 0
    آخرين نوشته: 01-06-2013, 10:59
  4. «قشم» بارانداز كشورهاي آسيايميانه
    توسط abasiyan در انجمن اخبار بازرگانی
    پاسخ ها: 0
    آخرين نوشته: 04-03-2013, 16:06
  5. پاسخ ها: 0
    آخرين نوشته: 14-09-2012, 15:38

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •