ترکیه دارای یک نیروی نظامی بسیار قدرتمند است. با گذر از خاک ترکیه، متوجه حضور گسترده نظامیان در کنار مردم می شویم.
تاریخ 75 ساله جمهوری ترکیه بارها شاهد کودتا و به قدرت رسیدن ژنرال های ارتش بوده است.
پس عجیب نیست که نظامیان ترک و فرماندهان ارتش، از قدرتمندترین گروه های حاضر در عرصه سیاست و اقتصاد ترکیه باشند.
ژنرال های ارتش همواره به صورت محسوس و نامحسوس بر روابط سیاسی و تجاری این کشور با دیگر کشورها تاثیر گذار بوده اند.
نظامیان به علت ماهیت سکولار خویش در برابر دولت اسلام گرای کنونی ترکیه قرار دارند.
دو حزب رقیب عدالت و توسعه و جمهوری خواه خلق از دیگر بازیگران اصلی عرصه سیاست و تجارت ترکیه هستند. رهبران این دو حزب یعنی رجب طیب اردوغان و دنیز بایکال و نزدیکان آنها را بایستی از چهره های با نفوذ ترکیه دانست.
سالهاست که ترکیه خواهان پیوستن به اتحادیه اروپا است. اتحادیه اروپا نیز خواهان اصلاحات اساسی در ساختار سیاسی و اقتصادی ترکیه است.
از این رو سیاست های اقتصادی اتحادیه اروپا و سازمان جهانی تجارت نقش مهمی در مناسبات تجاری ترکیه ایفا می کند.
سیاست در این کشور در خدمت اقتصاد و تجارت بوده و برای گسترش تولید و درآمدزایی بیشتر تلاش می کند.
شاهد این ادعا، سخن وزیر مستشاری خارجی ترکیه است که برای کاهش اثرات منفی بحران اقتصادی در ماه های ژانویه و فوریه 2009 میلادی، هر هفته به همراه هیات های تجاری به یکی از کشورهای همسایه و منطقه سفر می کرد تا با رایزنی های سیاسی، ارتباطات تجاری را تقویت کند.
کشوری که هنوز ارمنستان هنوز علیه آن شعار می دهد حاضر است هر اقدامی را برای برقراری روابط تجاری با آن انجام دهد.
ترک ها به اهمیت اقتصاد و تجارت پی برده اند و شبانه روز در راستای کسب قدرت اقتصادی بیشتر می کوشند.