نکات مدیریتی
منبع: kellogg


یمه بیکاری برنامه بزرگ دولتها از طریق تنها نهاد مراقبتهای بهداشتی دولتی برای انتقال وجوه به نیازمندان است. اگرچه گاهی اوقات از این برنامه بهدلیل کاهش انگیزه برای پیدا کردن کار انتقاد شده است، اما در طول زمان اقتصاددانان بسیاری مزایای اجتماعی آن را نام بردهاند. بیمه بیکاری برای افرادی که به تازگی بیکار شدهاند، تسهیلاتی را فراهم میکند تا بتوانند مواد غذایی، لباس، سوخت و بهطور کلی مواد مصرفی خود را بهخصوص در دورههای رکود تامین کنند. این بیمه همچنین به افرادی که بهدنبال کار مناسب هستند، کمک میکند تا به خاطر بیکاری و شرایط نامناسب مالی هر پیشنهادی را قبول نکنند و در پستهایی که مورد دلخواهشان نیست مشغول بهکار نشوند.تحقیقات اخیر که توسط تیمی از استادان مدرسه مدیریت کلاگ انجام شده است، نشان میدهد منافع اجتماعی بیمه بیکاری، بسیار گستردهتر از آن چیزی است که در گذشته به آن اعتقاد وجود داشت. برایان ملزر، استادیار مالی مدرسه کلاگ عنوان میکند «گسترش و توسعه بیمه بیکاری نقش مهمی را در جلوگیری از سلب حق مالکیت در طول رکود بزرگ بازی کرد.»




محققان برآورد میکنند که بین سالهای 2008 تا 2012، این برنامه به برگشت 70 میلیارد دلار هزینههای اجتماعی سلب حق مالکیت شامل استهلاک دارایی ضبط شده، کاهش ارزش خانه (خانه ضبط رهن شده) و هزینههای معاملاتی که توسط وامدهندگان و وامگیرندگان پرداخت میشود، کمک کرد. علاوهبر این، این توسعه و گسترش، وضعیت اعتباری طیف گستردهای از افراد فقیر، از جمله کسانی که هرگز تا به حال بیمه نشدهاند را بهبود بخشیده است. در یک مفهوم گستردهتر، این مطالعه درخصوص اثربخشی سیاستهای عمومی همانند بیمه بیکاری که توانایی مردم برای پرداخت بدهیهای خود (در مخالفت با افزایش صرفا بهبود انگیزه جهت پرداخت آنها) را بهبود میبخشد، بحث میکند.



ریسک درآمد و نکول بدهی (عدم بازپرداخت بدهی)
همانگونه که ملزر توضیح میدهد، این پروژه تحقیقاتی با این فرض و احساس شهودی که «کاهش ریسک درآمد خانواده، ریسک نکول را کاهش میدهد»، آغاز شد. اگرچه وی عنوان میکند که «میزان بزرگی و شدت تاثیر آن مشخص نیست». هنگامی که تحقیقات آغاز شد، هنوز کسی ارتباط بین ریسک نکول بدهی و تاریخچه شغلی کارگران را بررسی نکرده بود. ایجاد این رابطه به محققان این امکان را میدهد که دیدگاههای جدیدی را ارائه کنند.محققان برای تعیین میزان ارتباط بین ریسک درآمد و نکول بدهی، از این واقعیت استفاده کردند که سطح بیمه بیکاری در میان کشورهای مختلف، متفاوت است. در برنامه اولیه، افراد بیکار در صورتیکه کار پیدا نکنند میتوانند نیمی از درآمد خود را تا 6 ماه دریافت کنند. دولت فدرال در پاسخ به رکود بزرگ، به ایالات مختلف از طریق پرداختهای اضافی کمک کرد که این پرداختها به نرخهای بیکاری ایالات مختلف وابسته بود. دولت بودجه اضافیای را برای ایالات در نظر گرفت که مدت زمان بیمه بیکاری را افزایش میداد.



کاربردهای بیمه بیکاری بر شرایط مالی افراد
نتایج تحقیقات ارتباط معناداری را بین بیمه بیکاری و بهبود شرایط مالی افراد نشان میدهد. تاثیر بیمه بیکاری بر مسکن بهطور چشمگیری بالا است. افزایش مزایای بیمه بیکاری، مانع از نکول 15 درصد از وامهای مسکن شده است. همچنین این امر در درازمدت اثرات قابل توجهی دارد و به کاهش سلب حق مالکیت نیز کمک میکند. مزایای بیمهبیکاری نشان میدهد با افزایش مقدار مزایای بیمه بیکاری، درصد قصور در پرداخت اقساط وام مسکن کاهش مییابد، اما این قضیه تنها در میان خانوادههایی که بیکاری را تجربه کردهاند، صدق میکند.این تاثیر حتی درخصوص کسانی که بیشتر از میزان ارزش خانههایشان بدهکارند نیز صدق میکند. ملزر میگوید: «سیاستی همانند بیمه بیکاری که توانایی خانوادهها را در بازپرداخت بدهی بهبود میبخشد، حتی برای خانوادههایی که بدهی زیادی دارند و زیر بار رهن دارند غرق میشوند نیز موثر است». و اینگونه است که احتمال بسیار بیشتری وجود دارد که حتی خانوادههایی که دارای بیشترین انگیزه برای عدم پرداخت اقساط هستند نیز در خانههای خود بمانند.نکته جالب این است که بیمه بیکاری بسیار بیشتر از برنامههایی که صرفا با این هدف ایجاد شدهاند (همانند برنامه تامین مالی مجدد مقرون به صرفه مسکن و برنامه اصلاحات مقرون به صرفه مسکن) موثر است و در جهت اتمام اقساط وام و فک رهن عمل میکند؛ چراکه بیمه بیکاری پول را بهطور مستقیم به مالکان میدهد و وامدهندگان و شرکت ارائهکننده خدمات وام را دور میزند اما با این حال ما ادعا نمیکنیم که بیمه بیکاری بهترین و مناسبترین روش برای جلوگیری از ضبط رهن وام مسکن است. ماتسا میگوید نیمی از دریافتکنندگان بیمه بیکاری دارای مسکن استیجاری هستند یا هیچگونه وام مسکنی ندارند، اما اثر آن آنقدر زیاد است که نمیتوان از آن اجتناب کرد (جلوگیری از 4/ 1 میلیون ضبط رهن). علاوهبر مزایای اجتماعی جلوگیری از ضبط رهن، این اثرات همچنین هزینههای ارائه بیمه بیکاری به خانوارها را نیز کاهش میدهد و دلیلش نیز این است که دولت فدرال بهطور موثر بسیاری از پرداختهای وام مسکن را از طریق موسسه خاصی تضمین میکند و با پیشگیری از ضبط رهن مسکن خانوارها، هزینه صرف شده برای بیمه بیکاری را جبران میکند. ماتسا میگوید ما برآورد میکنیم که پیشگیری از ضبط رهن، هزینه توسعه و گسترش بیمه بیکاری را حدود 20 درصد در طول دوره رکود بزرگ کاهش میدهد.



فراتر از مسکن
اما مزایای بیمه بیکاری به افراد بیکار محدود نمیشود بلکه بر سایر افراد جامعه نیز تاثیرگذار است. با کاهش احتمال عدم پرداخت اقساط توسط افراد بیکار، بیمه بیکاری پیامد دیگری نیز دارد و آن این است که بیمه بیکاری وضعیت اعتباری افرادی را که در معرض ریسک ورشکستگی و عدم پرداخت اقساط هستند نیز بهبود میبخشد.محققان با تجزیه و تحلیل وثایق، خطوط اعتباری وام مسکن و کارتها و وامهای اعتباری، توانستند تعیین کنند که خانوادهها - حتی کسانی که تجربه از دست دادن شغل را نداشتند- از توسعه و گسترش اعتبار (شامل نرخ بهره پایین و سقفهای اعتباری بالاتر) لذت میبرند و از آن استقبال میکنند. این مطالعه نشان میدهد با وجود هزینههای پیادهسازی و گسترش بیمه بیکاری، این برنامه ارزش اجتماعی بالاتر و گستردهتری را نسبت به آنچه قبلا تصور میشد، فراهم میکند. سیاستگذاران باید این مزایا و منافع را هنگامی که به دنبال برنامههایی میروند که کمکهای مستقیمی ارائه میکنند، در نظر بگیرند و مد نظر داشته باشند. ملزر عنوان میکند «از آنجا که هزینههای عدم بازپرداخت وام مسکن روی سایر قسمتهای جامعه نیز تاثیر دارد، یافتههای ما نشان میدهد که بیمه بیکاری به نفع سایر افراد جامعه (که با افراد بیکار در ارتباط هستند) و بهطور کلی سیستم مالی است».

امیدوارم خوشتون اومده باشه .خسروتاج جواد